Een leger muggen had het vanaf dag 1 op ons gemunt. Niets hield die insecten tegen om hun bloeddorst op ons te lessen.
De jeuk die daarbij kwam opzetten, was verschrikkelijk! Elke nacht hield het me wakker!
Ik was dan ook maar wat blij dat ik vorige nacht eindelijk kon door- en uitslapen!
Onze dag start daarom veel later dan gewoonlijk maar vandaag geen haast! Er staat niets bijzonders op ons programma. Gewoon ontspannen, luieren, kuieren en vooral genieten!

Omdat we een bezoekje aan Nin willen brengen en omdat in Nin eigenlijk niet zo heel veel te beleven is, stelt Griet ons voor om ook even tot in Vrsi te rijden.
Vrsi ligt niet ver van Nin bij de zee. Grintweggetjes hier en daar geven toegang tot de vele mooie kleine baaien en strandjes in de omgeving.
We zijn altijd fan van mooie locaties dus we gaan hier graag op in.

Vrsi bestaat uit een kerk en ongeveer tien (of misschien wel elf) straten. Parkeren gaat vlot want hier is geen kat te zien.
Als we beneden een grintweg komen, vinden we een strand volgestouwd met zonnekloppers, geklasseerd als sardienen in een blik.
Dit was niet waar we naar op zoek waren. Bovendien hebben we ook geen zin om meerdere plaatsen te gaan zoeken om steeds tot hetzelfde resultaat te komen.
We trekken dan maar een streep door Vrsi en rijden onmiddellijk richting Nin.

Net voor we bij Nin aankomen, trappen we de remmen dicht bij Solana Nin. Het is een bedrijf waar ze aan zoutwinning doen en er is ook een museum over dit onderwerp. Het museum hebben we al eerder bezocht maar we komen voor de Fleur de Sel, de kaviaar van het (zee)zout! Hier met de hand gewonnen en te koop.
Het is van superieure kwaliteit en smaak. Voor wie het niet kent: Fleur de Sel wordt niet gebruikt tijdens het koken maar op bereid voedsel gestrooid. Het geeft een zeer rijke smaak aan het eten! Net zoals het stuk chocolade met Fleur de Sel waar we heerlijk van smullen!

We laden de boodschappen in de wagen en rijden verder naar Nin. De oude toegangsbrug blijkt volledig weggebroken en in heraanleg en zo komt het dat we een wandelpad vinden dat volledig rond de kleine stad loopt. Achter Nin ligt een kleine haven en voorbij de haven zien we een druk bevolkt strand waar kitesurfers hun acrobatie in de lucht uitoefenen onder veel belangstelling.
In het pittoreske stadje zelf blijkt het heel rustig en stil. Het voelt zalig om hier door de smalle straatjes te kuieren langs de vele souvenirwinkeltjes en uitnodigende restaurants die Nin rijk is.
Bij het beeld van Grgur Ninski blijven we even staan. Deze bisschop uit de 8ste eeuw ging fel in tegen de Paus en de officiële kringen binnen de Kerk. Hij introduceerde de nationale taal in de religieuze diensten die, tot die tijd, enkel in het Latijn gehouden werden en dus niet te begrijpen waren voor het merendeel van de bevolking. Deze verandering was niet alleen belangrijk voor de Kroatische taal en cultuur, maar het maakte het christendom ook sterker binnen het Kroatische koninkrijk.
Over zijn grote teen wrijven, zou geluk brengen maar voor ik met mijn handen die teen ga aanraken, wil ik toch zeker weten dat er geen geurtje aan zit!

Vlak bij Grgur staat de kerk van het Heilige Kruis. Het is de kleinste kathedraal ter wereld en dateert uit de 9de eeuw. Het werd gebouwd in pre-Romeinse stijl en heeft een opzettelijke ongebalanceerde elliptische vorm die is ontworpen om de zon te volgen. Op deze manier heeft het de functionaliteit of kalender.
't Is maar dat je 't weet!

Tot zover de cultuur van de dag. Verder rest ons enkel nog luieren in de lommerte en onze onverzadigbare gastronomische drang bevredigen.

Geschreven door TrueHikers