Na zes maanden inactiviteit als gevolg van een sportblessure, kreeg ik de speciale raad om mijn conditie héél langzaam terug op te bouwen.
Vandaag nemen wij dit advies ter harte en na een heerlijk vegetarisch ontbijt trekken we te voet naar Punta Bajlo.
Op het gras en in de schaduw van de vele pijnbomen - pijn zal het wel doen als straks één van die vruchten op ons valt - installeren we ons voor een dagje zonnen vlak bij de Adriatische zee. Heerlijk klimatiseren!
Wanneer we onze melkwitte huid (letterlijk) bloot geven, wordt de omgeving even opgeschrikt maar algauw raken de mede-zonnebaders gewend aan onze helle kleur en iedereen gaat weer verder met zijn eigen ding.

Het duurt niet lang voor Rudi het liggen beu is en richting zee wandelt. Ik heb wat meer overtuigingskracht nodig. Dat zeewater is berekoud! Brrr!
Uiteindelijk geef ik er toch maar aan toe. Tenminste één keer moet ik in zee gaan deze reis en dan ben ik er meteen vanaf. Neen, een zee-persoon ben ik echt niet...
Het prachtig turquoisekleurig zeewater is helder en we zwemmen tussen een school kleine visjes tot plots die beestjes in mijn been beginnen bijten?! Dag hoor! Ik ben ermee weg! Brrr!

Eerlijk, een volle dag zonnen is niet ons ding. In Zadar blijkt een nieuwe (lees: door ons nog niet gevonden) multi-geocache te vinden. De maker ervan belooft een wandeling langs de mooiste plekjes van de oude stad. Ondertussen kennen wij die oude stad als onze broekzak maar geocachen is leuk en we besluiten het zonnen in te ruilen voor wat beweging.
Eerst wat energie opdoen bij Tequilla Sunrise met een frisse van de tap en een weinig culinaire burger voor we op schattenjacht vertrekken.

Meningen over welke nu wel de mooiste plekjes in Zadar zijn, verschillen blijkbaar - of de maker van de cache wordt heel gauw met verstomming geslagen - maar de wandeling leidt ons wel naar de welgekende Zonnegroet en het Zeeorgel waar we even blijven zitten om te luisteren naar het natuurlijk muzikaal spel van water en lucht terwijl de warmte van de zon en de verkoelende zeebries heerlijk voelt op onze huid en het licht van de zon diamanten tovert op het water. Zalig! Prachtig! Dit is genieten!

We hebben dan wel de uiteindelijk cache niet gevonden - komt in orde zulle - maar een flinke wandeling geeft ons het recht op een flinke beloning.
Slatka Tajna, House of Pancakes, zal hiervoor zorgen. Sorry lijn, morgen maken we deze zeer zoete zonde zeker goed!

Geschreven door TrueHikers