Voor het eerst in twee weken hadden we vanmorgen een vrije morgen. Geen gejaag. Gewoon rustig ontbijten. Een beetje slenteren door het centrum van Jardin en pas in de middag begon het programma.
Jardin is een gezellig plaatsje. Uit heel veel kroegjes schalt de Colombiaanse muziek. Er zijn allerlei winkeltjes en terrasjes. Iets dat we tot dusver tijdens onze reis nog niet zagen. Gelukkig leek het aantal toeristen beperkt. Het waren vooral Colombianen die met hun hoedjes de terrassen bevolkten.
In de straten van het centrum reden ook ruiters met hun Colombiaanse paardjes met de kenmerkende korte snelle stap, een aparte gang die onze paarden zeker nooit zullen kennen. In Jardin viel ook het grote aantal winkels met agrarische benodigdheden op. In de winkels stonden kunstmest, bestrijdingsmiddelen, voer en kuikens naast elkaar. Daarnaast werden ook de machetes en hun leren houders blijkbaar goed verkocht.

Om ook de komende weken uit te kunnen zingen haalden we contant geld bij een atm. 3999 peso’s voor 1 euro. Dus we kwamen met grote stapels geld weer op onze kamer. Dat geld hadden we met name nodig voor de fooien voor gids en chauffeur. Hiervoor hadden we een richtlijn gekregen. Maar we hebben de indruk dat de richtlijn van te hoge bedragen uit gaat. Daar zijn we natuurlijk ook Nederlander voor.

Net voor de lunch kwamen ontmoetten we gids Felipe weer voor de kerk op het plein te Jardin. Na een paar goede Mexicaanse taco’s was ik gereed voor het middagprogramma. En dat konden we deze keer lopend doen. In vijf minuten wandelden we vanaf het plein naar een klein natuurreservaat aan de rand van Jardin. Daar werd de poort voor ons geopend en konden we weer op zoek naar …. precies, vogels. Maar, we kwamen eigenlijk maar voor 1 vogel en daarvan wilden we er graag een heleboel zien en fotograferen. Het ging ons om de rode rotshaan, de gallito de rocas. Een prachtige oranjerode vogel met een heel aparte kuif op zijn kop. De vrouwtjes zijn onopvallend bruin.
In het reservaat is er een lek; een plaats waar de mannelijke rotshanen bijeen komen om te dansen en indruk te maken op de vrouwtjes die je eigenlijk niet ziet. Dat dansen gaat gepaard met een berg geflapper en voortdurend gekrijs. Een heel spektakel.
Ik denk dat er meer dan 20 rotshanen vlak voor onze ogen aan het dansen waren. Toch was fotograferen lastig. De iso waarden liepen snel op tot 4000 om de snelheid hoog genoeg te krijgen. Er zullen vast een paar foto’s gelukt zijn. Ze zullen in ieder geval beter zijn dan de foto’s van de rotshaan in Ecuador toen we verplicht waren om op grote afstand te blijven.

Na diner en koffie met gebak op het plein in Jardin begon het concert van Karol G in Medellin, dat te zien was op een groot scherm voor de kerk op het datzelfde plein Jardin. Volgens Felipe was Karol G de grootste superster van Colombia op dit moment. Dat was ook duidelijk te zien. Na drie nummers hadden we dat wel bekeken.

Morgenvroeg inpakken en dan weer verder naar Medellin.

Geschreven door Peters.blog