Al vroeg begonnen we onze dag met een stevig en langdurig ontbijt in het hotel. Was ook wel een beetje ter compensatie van het tamalesdiner de avond daarvoor denk ik. Was dus een heel goed begin. En ook het plan voor de dag was snel gemaakt. Om 10.00 uur een graffitiwandeltour door Bogota en dan in de middag naar het Botero museum omdat het dan toch zou gaan regenen.

Gelijk na het ontbijt liepen we met camera’s naar het startpunt van de tour, parque los periodistas in Bogota. Middels de tour konden we de stad een beetje leren kennen en kregen we gelijk een mooie indruk van de graffiti die in Bogota inmiddels gelegaliseerd was. Er hadden zich voor de gratis tour een hele groep toeristen met allerlei nationaliteiten aangemeld. Nou ja gratis, de enthousiast begon met vertellen dat een gift van minimaal 50.000 pesos per persoon wel gewaardeerd werd. Ook nog geen enorm kapitaal trouwens en hij bleek het bedrag wel waard. Tijdens de tour werden allerlei graffiti werken uitgebreid besproken, en dan kwam ook gelijk politiek, de guerrilla, de kerk, de president, de oude guerilleros (idealen) en de nieuwe guerilleros (drugs en macht) voorbij. Graffiti en zijn toelichting bleken uiterst interessant. Opvallend aanwezig was in de graffiti de link naar de Indiaanse cultuur.

Na de tour zochten we een restaurant en natuurlijk had de gids een goede suggestie, niet goedkoop maar wel heel goed lokaal eten waar de Colombianen zelf ook graag wilden eten, en als we dan lokaal wilden eten moesten we kiezen voor de specialiteit. Het werd restaurant La puerta de la cathedral, midden in de wijk La candelaria en dicht bij ons hotel en onze middagactiviteit het Botero museum. De specialiteit was de Bandeja Paisa, een schotel met rijst, bonen, spek, worst, banaan en avocado. Was werkelijk perfect, stevig eten!

Op die bodem konden wij onze wandeling best voorzetten, dus op naar het Botero museum. Botero was een Colombiaanse beeldend kunstenaar, die woonde in Monaco, onlangs was overleden, daarna was teruggevlogen naar Colombia en daar met veel eer voor een afscheid door het land werd gevlogen. Heel Colombia was toen in diepe rouw door het overlijden van hun grootste kunstenaar, ongeveer een maand of twee geleden.

Botero had een hele aparte stijl, hij schilderde en beeldhouwde mensen, maar maakte ze daarbij nogal mollig. Haha, was een prachtige tentoonstelling. Botero had ook schilderwerken van alle grote kunstenaars die ik maar kan bedenken. Deze schonk hij aan het museum. Ook nog een Indiaanse collectie foto’s etc bekeken, heel bijzonder, maar ook zonder enige toelichting helaas. Na de Bandeja bleek avondeten niet meer aan de orde. De koffers staan inmiddels al weer gepakt voor een vroege vlucht morgenvroeg naar Pereira in de Andes. Eindelijk weer de stad uit!

Geschreven door Peters.blog