Om een uur of drie kwamen we gistermiddag aan te Quito. De vlicht was toch weer lang genoeg. Op het vliegveld van Quito konden we na aankomst gelijk nog weer een paar dollars pinnen zodat we voorlopig weer vooruit kunnen.
Quito ligt in een soort dal op 2000 meterr hoogte met rechts en links hoge bergkammen van de Andes. En daar reden we dus gelijk over heen. Kwam je al niet helemaal fris uit het vliegtuig, bij de nadering van de 4000 meter was het gevoel nog weer wat minder plezierig. De hoofdpijn door de hoogte kwam snel.
Net na vijfen kwamen we aan bij de Guango lodge. Een kleine lodge waar onze groep van 14 personen exact in paste.

Na aankomst liepen we er wat rond om de eerste kanties te spotten. Helblauwe gaaien en een enorm aantal kolibries.
De lodge lag net naast een woeste rivier op een hoogte van 2000 meter. En dat laatste kwam goed uit. Kon de hoofdpijn weer wat weg zakken. De temperatuur was niet hoog, rond een graad of 16 misschien en in de bergen was het mistig. Het diner was uitstekend. Vooral toen na het diner de kruiken voor het bed werden uitgereikt. Haha. Dus, veel keus was er niet. Slapen van 20.30 tot 5.30. Jaja, de eerste dag konden we uitslapen.

Na het ontbijt vanmorgen werden we eerst weer terug gebracht naar de papallacta pas om te gaan wandelen. Ach zie gids Jean Paul, een kliometer of drie en een beetje bergop. Viel even anders uit. We liepen drie kilometer naar 3800 meter en daarna een kilometer of acht de berg weer af naar de thermas de Papallacta. Bleek een meer dan stevige tocht te zijn. 'Er werd beslist niet gezongen' in de bus terug.

Na de terugreis in de lodge werd er nog wat geklaagd en daarna liep het weer. Iedereen wilde per slot van rekening kolibri's fotograferen. En dat was niet gemakkelijk. Ze zaten geen moment stil of alleen in de schaduw in het halfdonker. Ze vochten dat het een lieve lust was of ze waren zo enorm snel dat fotograferen een enrome kunst bleek. Toch zijn er een paar foto' redelijk geworden. Nu maar hopen dat er nog meer kansen komen.

Klokslag vier uur was de us weer afgeladen vol en vrtrokken we verder naar het oosten naar San Isidro. Ligt gekukkig weer wat lager dus we voelden de energie terug komen terwijl we reden.
We hebben nu een mooie cabana en zijn net na het diner op zoek gegaan naar de San Isidro uil. En die hebben we gevonden en gefotografeerd. En dat met alleen de hulp van een zaklantaarn. Ik hoop dat het iets is geworden. Morgen blojven we de hele dag hier. Morgenvroeg om 6 uur zoeken naar vogels die op de insekten afgekomen zijn onder de verlichting en daarna op zoek naar de antpitta's. We gaan het zien!

Geschreven door Peters.blog