Geen tijd voor ontbijt deze morgen. Ik moet om 06:40 bij de bus zijn en het is een kwartier lopen.
Hoewel je vanaf 6 uur kunt ontbijten ga ik zeker niet te laat bij de bus komen. Ik moet hem eerst nog maar zien te vinden.
Gisteravond heb ik nog een SMS van Caroline gekregen dat de bus niet op de eerder afgesproken plek voor een hotelingang staat maar ongeveer 100 meter verder. De vertrektijd terug is ook veranderd van 15:30 naar 13:30 uur. En het kenteken van de bus is J00062.
Er staat ongeveer op de aangegeven plek inderdaad een touringcar maar de nummerplaat is J00068.
Dat zal dan wel ergens mis gegaan zijn of toch weer verandert. Er staan een aantal mensen voor de bus. Ik laat mijn voucher zien want er spreekt natuurlijk niemand Engels. De reisbeschrijving van Caroline is half Chinees half Engels zodat ik kan laten zien waar ik naar toe moet.
Beiden documenten roepen geen enkele vorm van herkenning op. De chauffeur heeft een lijstje met nummers waar Chinese tekens (waarschijnlijk namen) achter staan en die nummers staan niet op mijn papieren. Uiteindelijk lijkt iemand het te begrijpen en wijst verder de straat in. In de verte zie ik aan de andere kant van de weg nog een bus staan. Weer een touringcar met allerlei informatie in het Chinees maar ook met de juiste nummerplaat. Ook deze man heeft een zelfde lijstje met nummers en geeft dezelfde reactie op mijn papieren. Hij begint te bellen en na een tijdje komt het toch goed, ik mag de bus in.
Ik kan gelukkig midden op de achterbank gaan zitten zodat ik een beetje beenruimte heb.
De bus loopt hierna vlot vol en alles is bezet. We zitten als haringen in een ton. Rechts zit ik schouder aan schouder met een bijzonder onrustige kerel en links een niet onaantrekkelijke dame. Ik besluit deze reis naar links te neigen. Er is een probleem! Er moet nog iemand bij. Blijkbaar zit er iemand te veel in de bus. Het zal toch niet!
Gelukkig blijk ik het niet te zijn maar een vrouw die al helemaal gesetteld was. Ze heeft gewoon een plaatsbewijs maar moet om de één of andere reden toch plaats maken voor de nieuwkomer.
We vertrekken hierna bijna op tijd richting Tangkou. Volgens de planning heeft de bus meerdere stops en komen we om 12 uur aan.
Het is regenachtig en alle ramen van de bus zijn beslagen. Van de omgeving is voorlopig niets te zien.
Achterin de bus staan een paar raampjes op een kier waardoor we na verloop van tijd toch een beetje een beeld krijgen van de buitenwereld. Op een gegeven moment komt de zon zelfs door waarna echter onmiddellijk alle gordijntjes dicht gaan. Het lijken wel vampiers.
Na één tussen stop op ongeveer 2 uur rijden stopt de bus om 10:30 op de eerste plaats. Het lijkt mij wel de ingang van het park maar dat is veel te vroeg er wordt wat in het Chinees geroepen er stappen een paar mensen uit en we gaan verder. Volgens mij hebben we allemaal dezelfde bestemming en de chauffeur weet waar ik eraf moet dus.. Ik heb in het hotel een waypoint op de kaart in mijn telefoon gezet waarvan ik denk dat het ongeveer is. Daar rijden we nu in ieder geval bij vandaan. De volgende stop is gelukkig al snel en als hier een iemand de bus in komt en een paar namen opnoemt vraag ik toch maar even of het wel klopt.
Ze verstaat me niet maar ziet wel dat ik er al af had gemoeten. Ze zegt iets verwijtends tegen de chauffeur en wijst in de richting waar we vandaan komen. 10 minuts.

Ik begin te lopen en berijd me voor op de rest van de reis. Volgens mijn beschrijving stopte de bus vlakbij het Tourist distribution centre, waar ik aan kaartje voor de bus naar de kabelbaan kan kopen.
Ik ga ervan uit dat hiermee een tourist information centre wordt bedoeld en zie niet wat daar op lijkt.
In tegenstelling tot Nanjing staat alles hier alleen in Chinese karakters aangegeven. Als ik om hulp vraag door te wijzen op mijn half Chinese beschrijving wordt ik naar een kaartjes loket verwezen.
Als ik vraag of de dame achter de balie Engels praat zegt ze in perfect Engels No Englisch!
Ze snapt wel dat ik een kaartje voor de bus naar boven nodig heb. Gelukkig blijkt er maar één buslijn te zijn en moet ik er bij de laatste halte uit. Het kaartje voor de kabelbaan levert verder geen problemen meer op. En weldra zit ik in een privé gondel onderweg naar boven.
Het zicht is minimaal want het begint al in de bewolking maar af en toe zie ik toch nog wel iets. Meer dan in de bus vanuit Nanjing in ieder geval.
Boven aangekomen zou het hotel slechts 1 kilometer lopen zijn. Dat is waarschijnlijk ook wel zo maar je komt direct op het wandelpad uit en vanaf nu is er niets meer vlak.
Ik wordt ook direct met de bewegwijzering geconfronteerd die zo te zien ook voor de Chinezen niet logisch is. Gelukkig wel ook in het Engels. Via een omweg kom ik uiteindelijk om 12:00 bij het hotel aan.
Ik heb een soort blokhutje waarvan de toegevoegde waarde me niet helemaal duidelijk is. Maar om te slapen voldoet het prima. Ik heb inmiddels een behoorlijke hoofdpijn gekregen. Gisteren avond voelden ik al dat ik verkouden ging worden en dat zet nu door. Ik verken een beetje de nabije omgeving en ga daarna een paar uur plat.
Als ik om 5 uur ’s middags opsta is het helemaal opgeklaard en ook de hoofdpijn is een stuk minder.
De natuur is hier prachtig er zijn alleen, zoals voorspeld, heel veel mensen.

Het pleintje voor het hotel is blijkbaar tevens de plaatselijke camping. Lang de kant staan allemaal dezelfde soort tentjes klaar die in de avond op het beton worden gezet. Ik hoop dat ze goede matjes hebben!
Ik ga vroeg eten in het restaurant van het hotel want ik ben van plan vroeg op te staan voor de zonsopkomst. Ik ben vrijwel de eerste en kan kiezen waar ik ga zitten. Voor het raam in de zon met prachtig uitzicht. Zodra ik ga zitten komt één van de meisjes van de bediening de gordijnen dicht doen.
Dat is nou net niet de bedoeling en als ik protesteer mag er één open blijven. Vijf minuten later komt een twee meisje die hem alsnog dicht doet. Ik geef het op.
Om te bestellen krijg ik een tablet met allemaal foto’s van gerechten onder verschillende tabbladen. Er zit geen enkele logica in maar als ik krijg wat op het plaatje staat ben ik tevreden.
Ik vink noedels met versnipperd varken aan en één of andere groenten. Alles was tot nu toe twee talig alleen de bevestiging knop niet. Dat doet de serveerster dan maar. Ik wijs ook naar het blikje bier van mijn buurman en als ze vraagt of ik er ijs bij wil zeg ik maar nee.
Dat was een vergissing want dat betekende waarschijnlijk of ik koud bier wilde. Deze is duidelijk geen 5 graden maar bij deze temperatuur maakt het ook weer niet zoveel uit.
Ik krijg een enorme pan noedelsoep en een bordje groeten. Dezelfde groente die ik besteld heb zit echter ook al in de soep dus vitaminen genoeg vandaag.

Geschreven door Lostintranslation