Het eten vandaag is weer anders dan tot nu toe. Hier krijg je een kom waarmee je langs een soort buffetbar loopt en er allerlei ingrediënten in gooit. Groenten, noedels, vlees, tofu, paddenstoelen noem maar op. Hierna loop je naar de kassa waar je kom gewogen wordt en je betaald per gewicht. De kom verdwijnt naar de keuken en je krijgt een nummer mee. Je zoekt een plaats op en wacht tot je nummer afgeroepen wordt. En dan zit je achter een enorme kom met een soort soep van de door jou geselecteerde ingrediënten.

Ik had bij DDTS laten vallen dat ik wel eens wat van de natuur buiten Nanjing zou willen zien. Dat blijkt nog niet zo eenvoudig want iets als in een bos wandelen komt niet in de Chinese cultuur voor. Daar hebben ze doorgaans ook helemaal geen tijd voor dus als er al iets dergelijks ondernomen wordt is het van a tot z georganiseerd.
Caroline krijgt er lucht van en werpt zich onmiddellijk op als reisbureau agente.
Ze gaat op onderzoek uit. Later die middag komt ze terug en blijkt dat er eigenlijk maar één optie is. De Yellow mountains in de provincie Anhui 4 tot 5 uur met bus vanaf Nanjing. De weersverwachtingen voor het weekeinde zijn echter niet zo best en als het bewolkt is heb je ongeveer het zelfde uitzicht als vanaf de 38e van mijn hotel. Dan zie je helemaal niets dus. We besluiten het nog even af te wachten tot donderdag. Wellicht verandert het weer nog.

Geschreven door Lostintranslation