Vrijdag

China, Nanjing

De Lloyds controleur van gisteren is vandaag een Amerikaanse stagiaire geworden die is ingelijfd in het leger aan bediening. En er is heel wat in te lijven. Als ik haar bedank voor de koffie ben ik very welcome.
Het weer is weer niet veel bijzonders vandaag. Regen!
Zelfs de tai chi groep laat zich niet zien. Geef ze eens ongelijk.
Ook tijdens de middag pauze is het nog steeds pet. Maar lang leven het internet want er worden dumplings besteld. Dumplings zijn een soort Chinese ravioli en voor wie dat niet kent. Het is deeg waarin verschillende soorten vulling kunnen worden verpakt. In dit geval iets van gehakt.
Verder ook nog twee soorten noedels. Ik mag weer niet betalen want het is makkelijker als zij dat doet met de betaal app.

Als ik ’s middags aankom bij het hotel wordt mijn paraplu door een apparaat gehaald waarbij het de bedoeling is dat hij er keurig verpakt in een prarapluhoes weer uit komt. Niet bij mij natuurlijk.
Hij komt er gelukkig wel weer uit maar de hoes krijg ik er apart en uitgescheurd bij. De receptioniste verontschuldigd zich en wil het opnieuw proberen maar als ik hem er een beetje omheen draai houd ik het water ook wel in bedwang.

Tijdens het sporten staan er doorgaans twee TV schermen aan. Ik kijk meestal alleen plaatjes omdat het voornamelijk in het Chinees is. Vandaag heb ik het rijk alleen en zap ik naar HBO. Transformers! Altijd wel leuk. Ik sta weer even te kijken als er een Chinees naast me komt staan die hem zonder een krimp te geven op een Chinese zender zet en het geluid flink open zet!
Het zal hier wel normaal zijn. Waarschijnlijk moet je de afstandsbediening vast blijven houden anders betekend het dat het je niet uitmaakt?
Het is sowieso een rare kwibus. Ondanks het bord in twee talen dat je ten alle tijden een shirt moet dragen loopt hij met ontbloot bovenlijf. Als hij nu een mooi afgetraind lijf had maar het is meer het model Boeddha.
Zijn voornaamste oefening is voor de TV staan te dribbelen en ondertussen zijn armen een beetje heen en weer zwaaien. Een soort dansje. Het ziet er niet uit. (Hij kon bij mij natuurlijk toch al geen goed meer doen)

Als ik op mijn kamer uit het raam kijk zie ik dat de mannen in de bouwput nog aan het werk zijn.
Het is inmiddels stikdonker en ze hebben verder helemaal geen licht. Ze moeten het doen met het beetje licht van de lantarenpalen in de buurt. En dat terwijl ze in kuilen vol met puin en betonijzer rond kruipen. Ik denk dat ik ze morgen maar eens ga vertellen dat ze voortaan eerst de LMRA app moeten doen.


Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.