Midden in de nacht gaat mijn telefoon. Of het niet weer een keer tijd is om over te stappen naar een andere energie leverancier. Vast wel maar bel eind juni maar een keer terug. Die hadden me laatst in Zweden ook al een keer te pakken.
Er volgt weer een onrustige nacht. De jetlag is nog niet overwonnen en een temperatuur van 27 graden helpt ook niet echt. Morgen toch maar even langs de receptie.

Het ontbijt is weer net zo uitgebreid en dan te bedenken dat je hier al vanaf 06:00 uur terecht kunt voor je warme hap. Volgens mij heb ik zelfs ergens gelezen dat de keuken 24/7 open is!

De chauffeur van DDTS brengt me weer naar kantoor waar ik ook vandaag weer veel later dan de rest begin.
Gelukkig hoef ik niet in te checken!
Vivien biedt aan mij in de pauze een beetje wegwijs te maken in de buurt.
We gaan eerst eten in een vlakbij gelegen restaurant/cafetaria. Het is een lopende buffet en ook hier weer meer dan genoeg keuze. Het is duidelijk een populaire tent want het is behoorlijk druk. Ik hoef mijn dienblad dan ook niet zelf te duwen want dat doen de mensen achter mij wel. Vivien geeft, net als de aardige vrouw achter de toonbank, overal uitleg bij alleen doet zij het in het Engels. Ik ga veilig voor kip rijst en één of andere groente.
Ik mag wederom niet betalen. Net als in Nederland heeft iedereen hier trouwens een smartphone en ze zijn er net zo verliefd op. Vivien betaald door met haar telefoon een QR-code te scannen en dan waarschijnlijk iets te bevestigen. Heb ik bij ons nog niet gezien maar ik ben ook niet echt op de hoogte van de stand van de techniek op dit gebied.
We schuiven aan bij twee DDTS collega’s. Het is in China heel normaal dat je in zo’n geval ook gewoon uit de kom van je tafelgenoten eet. Vaak neemt men dan verschillende gerechten zodat er iets te kiezen valt.
Het smaakt wederom uitstekend en ik besef me dat ik echt regelmatig naar de gym van het hotel zal moeten gaan om de schade te beperken.
Ik ben echter mijn sportschoenen vergeten anders was ik natuurlijk vanaf dag één al gegaan.

Na het eten wijst Vivien me de weg naar een enorme supermarkt. Ook hier is de variatie enorm en ik denk dat ik meer dan de helft van de producten nog nooit eerder heb gezien.
Op de terugweg komen we langs een Chinese kleding zaak waar volgens Vivien de mannen van Arcadis altijd T-shirts kochten. Very cheap! Ze hebben er ook sportschoenen en na enig zoeken zelfs ook in mijn maat.
Bij de kassa moet ik 200 Yuan afrekenen, omgerekend ongeveer 27€. Very cheap indeed!

Terug op kantoor is er in de middag opnieuw contact met Movares.
Wederom wil de Skype sessie met beeld niet echt soepel lopen maar zonder gaat het deze keer vrij aardig.
Er mag gestart worden aan Zwolle met de aanwezige input.

Dat wordt dan ook vrijwel direct in gang gezet.
Een team van twee man, twee vrouwen eigenlijk, gaan in een apart kamertje aan de slag.
Het lijkt precies een coll kamer. Er staat een papieren set Nederlandse OVSen uit omstreeks 2012 en er liggen diverse seinwezen artikelen gelabeld met een Engelse naam. Een plugboard, terminal, faston, pin etc.
Ik besluit de dames voor nu met rust te laten.

In het hotel loop ik eerst langs de receptie om te vragen of ze iets de airco kunnen motiveren.
De vriendelijke receptioniste zegt dat ze dat aan de technische dienst moet vragen. Ik had ook niet echt verwacht dat ze zelf haar gereedschapset zou pakken. Er komt zo dadelijk iemand bij u langs.
Ik ben nog geen 30 seconden op mijn kamer of er wordt gebeld. Een stereotiepe monteur met ladder steekt in het Chinees een verhaal af en hoewel ik hem in het Engels vertel dat ik er niets van begrijp lijkt dat weinig indruk te maken. Hij schakelt de bediening van de airco een keer uit en weer aan en rommelt even aan de lamellen van het rooster. Ja hij doet het weer voel maar (In het Chinees) Ik voel geen verschil.
Ik vraag hem af hij hem op 20 graden kan zetten en teken met mijn vinger een twee en een nul op de muur.
Weer een heel verhaal in het Chinees en hij pakt zijn telefoon. Als hij contact heeft krijg ik de telefoon in mijn handen gedrukt. Een dame aan de andere kant van de lijn vertelt in beroerd Engels dat de monteur het probleem opgelost heeft en dat ik altijd kan bellen als er nog iets is.
Ik besluit het er maar bij te laten en later die avond is de temperatuur zowaar gezakt naar 25 graden.

Geschreven door Lostintranslation