Allen,

Wat een mooie dag vandaag!

Het Munch museum ging om 10.00 uur open en wij waren er stipt op tijd. Met onze Oslo pas hoefden we niet meer te betalen, enkel een ticket ophalen in de shop of aan de ticketbalie. Het Munch museum is zowel qua architectuur als inhoud een fantastische plek. Wie Oslo bezoekt en daar niet binnen gaat, is goed gek. Er zijn 12 verdiepingen, waarvan er vier volledig zijn gevuld met werk van deze Noorse kunstenaar. Dat ze hier zoveel kunnen laten zien, komt omdat hij bij zijn dood al de schilderijen en litho's die hij nog had aan de stad Oslo heeft geschonken. Uiteraard gingen we in de eerste zaal op zoek naar de Schreeuw. Oslo stelt er drie exemplaren van voor: litho, olieverf en pastel. Omdat ze zo kwetsbaar zijn, worden ze elk uur verwisseld zodat ze elk maar enkele uren per dag onderhevig zijn aan licht.
Wij hebben de litho en het olieverf schilderij kunnen bekijken. Maar, om eerlijk te zijn, stellen we ons wel de vraag hoe het komt dat Edvard Munch precies met dit schilderij wereldberoemd is geworden. De andere zijn even zo prachtig om te zien, in zijn aparte kleurrijke stijl en figuren. Het gezicht dat hij op de Schreeuw schilderde, zagen we regelmatig in ander werk terug. Ook heeft hij en masse portretten van zichzelf gemaakt. In de zaal van de monumentale werken, vielen we bijna achterover van de enormiteit. De meeste schilderijen daarvan zijn gemaakt in opdracht van de universiteit van Oslo. Hoe kan je op een metershoog schilderij in godsnaam nog de juiste verhoudingen aanbrengen! De people's mountain is fantastisch, je geraakt er niet op uitgekeken. De mensjes die hij erop afbeeldt, lijken met enkele penseelstreken erop gezet maar wie wat preciezer kijkt, kan vaststellen dat ze wel in de juiste verhoudingen zijn geschilderd. De laatste verdieping is besteed aan zijn leven in Oslo, Berlijn en Parijs, met een mooie visualisatie hoe hij zijn tijd doorbracht en met nog authentieke voorwerpen en schildergerief uit zijn woning. Het moet gezegd, hij leidde een nogal turbulent leven en was op het einde niet erg goed meer bij zijn positieven. Munch is in 1944 gestorven.

We waren erg onder de indruk van dit museum en moesten er even van bekomen. Dat deden we bij een koffie van het Noorse Opera & Ballet gebouw vlakbij. Ook al zo'n architectonisch pareltje. Het gebouw loopt letterlijk af tot in het fjord waar bij mooi weer de Noren komen zonnen en zwemmen. Het zat en lag er vol want het was weer schitterend weer.

Intussen weten we hoe het tram- en bussysteem werkt, en konden we de tram nemen naar het natuurhistorisch museum en de botanische tuinen aan de andere kant van de stad. Hier was Kris natuurlijk in zijn nopjes want we zagen er in de geologische afdeling fossielen in overvloed. Ook de tuinen zijn mooi om in te wandelen en het is er rustig. Wat we na de hectiek van Oslo Centrum goed konden gebruiken. De botanische tuinen behoren toe aan de universiteit sinds 1814, nadien zijn de geologische en zoölogische musea toegevoegd. Het Victoria House met de grote waterlelies vonden we een mooie afsluiter van dit museumbezoek.
Intussen was de dag voorbij en namen we opnieuw tram en bus naar de camping. Bij een spaghetti uit de huisvlijt, een frisse fles wijn en een herinnering aan een mooie dag, kunnen we deze dag in de avondzon afsluiten.

Morgen hebben we nog één dagje Oslo, daarna is onze Oslo-pas verlopen. We gaan dan met de boot langs de fjorden naar het museumeiland voor het FRAM en het Kon-Tiki museum. Als er nog tijd overschiet, pakken we het Nationaal Museum over architectuur, kunst en design er nog bij.

Tot morgen !

Suzanne & Kris

Geschreven door YesweScan