Allen,

We hebben ons vanmorgen laten vangen door het uurverschil met Finland. Onze horloge stond op 7 uur, maar de wekker op onze gsm geeft dan 6 uur aan, dus hadden we om half zeven al koffie gezet.

Vroeg vertrokken dus, nu richting Zweden. Weer ging het kilometers door de wildernis. Finland is inderdaad een land van 1000 meren maar ook een land van 100.000 bomen. En allemaal dezelfde: berk en hier en daar een naaldbosje. In IValo schuurden we ook op enkele kilometers van de Russische grens. Er is weinig te zien, hier en daar enkele huisjes, geen winkels of bakker waar je vers brood kan kopen. Alles moet in de supermarkt gehaald worden en die staan meestal in de buurt van een tankstation. We snappen echt niet hoe de Finnen hier een interessant leven kunnen opbouwen.

Onderweg hielden we halt bij een toeristische bezienswaardigheid: een berenhol in het bos! Dat mochten we niet missen. Na 284 trappen die mooi tussen de bomen zijn aangelegd, waren we er. Kris kon het niet nalaten om voor beer te spelen. Dat zie je dadelijk op de foto. Nog eens 200 trappen verder, zouden we een mooi uitzicht hebben op het Inarimeer. Het loonde inderdaad de moeite. Onderweg zagen we heel wat soorten bessenstruiken zoals de typische poolbes of wolkenbes maar daarvoor is het nog te vroeg op het seizoen. In de winkel hebben we nog een potje confituur ervan gekocht.

Naar beneden ging sneller, toch voor mij op de laatste trede. Daar ben ik afgetuimeld zodat ik nu met een flink gekwetste hand zit. Ik kan typen maar verder moet alles links gebeuren. Dat zal wel enkele dagen duren maar de pijn is te harden.

Toch zijn we doorgereden want er stond nog een wintertafereel op het menu, tenminste als we de sneeuw erbij denken. Het Santa Claus dorp in Rovieniemi. Viel dat even tegen, het leek wel een mislukte Efteling. In de winter zal het hier misschien wel mooi zijn maar nu was het een en al tristesse. Het huis van Santa Claus was wel open, inclusief de twee grote souvenirshops. En werkelijk: Santa Claus himself zat er ook. Arme man, moet het hele jaar door in zijn kerstmanpak op een troon zitten en al wie er binnenkomt vriendelijk begroeten. Ik kon het niet laten, mijn journalistiek verleden speelde op en ik heb hem enkele ambetante vragen gesteld. Hij sprak vier talen zei hij maar wat antwoordt hij op vragen van kinderen uit België? 'Dan spreekt de lichaamstaal', zei de kerstman 'en in hun eerste reactie zijn ze een beetje bang'. Een foto maken van hem mocht niet, dat moest je overlaten aan de fotograaf van dienst die 30 Euro vroeg voor het kleinste formaat.

We zijn ook weer de noordpoolcirkel gepasseerd maar daar wordt in Finland niet veel aandacht aan besteed. Waarom? Ze ligt op dezelfde hoogte als het Santa Claus dorp en commercieel levert dat veel meer op.

Verder was er vandaag niet veel te bezoeken. We hebben een plekje op een parking gezocht en zullen hier overnachten. Wellicht in het gezelschap van de muggen want die zijn ook gearriveerd. Daarom willen we niet vlakbij een meer staan.

Morgen rijden we naar Zweden en zijn we weer aan zee.

Tot dan, hopelijk met een minder pijnlijke hand.

Suzanne & Kris

Geschreven door YesweScan