Lieve allemaal,
Wat een super leuke reacties weer op de vorige blog en ook leuk om te horen dat jullie de foto's zo mooi vinden. Ben mijn toekomstige huisje al helemaal denkbeeldig aan het decoreren met foto's, dus ben er zelf ook super blij mee. De foto's zijn absoluut de mooiste souvernirs!
Inmiddels is het al aardig herfst in Nederland, volgens mij. Mooie plaatjes van verkleurde bladeren zie ik voorbij komen. Hoop dat er mooie herfstdagen tussen zitten, is toch apart om die seizoenswissel hier helemaal te missen. Alhoewel... Ik kom net van de bioscoop (Inferno) en daar zetten ze de airco op standje 150, dus het wintergevoel heb ik al een beetje gehad. Heb een half uur in de zon moeten opwarmen en mijn tenen zijn nog steeds koud, hahaha! Maar de film was wel goed gemaakt en het was weer eens leuk om naar de bios te gaan! Maar goed, even terug naar vorige week.
De ochtend nadat ik de vorige blog schreef zou ik rond het middaguur vertrekken naar Borneo (Kuching, Sarawak). Zoals sommigen van jullie misschien hebben gezien, geliked en gedeeld (super leuk, dank jullie wel!) op facebook, had ik een creatief kamergenootje in Kuala Lumpur. Zij is 'vlogger' en maakt iedere dag een video van haar ervaringen. Die dag wilde ze me graag filmen terwijl ik een liedje speelde. Ik plak de link hieronder!
https://phialess.com/2016/10/15/what-are-the-chances/ Eind van de middag kwam ik aan in Kuching op
Borneo. Maleis Borneo is verdeeld in twee stukken; Sarawak (West) en Sabah (Oost). De eerste dagen zou ik dan in Sarawak zijn en daarna wilde ik naar Sabah gaan. Kuching voelde gelijk al goed. Wat is Borneo mooi en wat wonen er lieve en innemende mensen. Ik zat in een heel leuk, kleinschalig guesthouse waar de owners me veel konden vertellen over de bezienswaardigheden in en om Kuching. De volgende ochtend ben ik dan ook op tijd opgestaan om door de stad te wandelen. De sfeer vond ik erg laidback en je knoopt gemakkelijk een gesprek aan met locals. Ze zijn enigszins verbaasd als ze een Westerling zien, maar vooral op een nieuwsgierige manier en niet op een opdringerige manier. Halverwege de dag heb ik de lokale bus gepakt naar het Semenggoh Wildlife Center om Orang Oetangs te bewonderen. Eerlijkgezegd heeft dit me mega verrast, het is zo bijzonder om die beesten van zo dichtbij te zien en zonder een hekje eromheen. Er waren ook super veel kleintjes, te schattig. Ergens had het ook wel iets heel indrukwekkends, want het blijven wilde dieren en ik nam gauw extra afstand toen één van de Orang Oetangs me strak aankeek.
Na deze mooie ervaring heb ik vanaf een bootje genoten van een zonsondergang en daarna heb ik heerlijk gegeten. Wat leuk is, trouwens, is dat de taal in Maleisië nagenoeg hetzelfde is als Indonesisch. Nu ben ik geen talenwonder, maar ik heb nog wel wat in mijn hoofd zitten van Bahasa Indonesia en dat komt best van pas. Wanneer ik het begin van een gesprek in bahasa begin, wordt er toch altijd even gelachen en heb je gelijk het ijs gebroken! Eenmaal terug in de guesthouse had ik een kamergenootje, de Belgische Stephan, en samen hebben we wat gedronken en hij had alvast goede tips voor als ik straks naar Indonesië ga.
De volgende dag ben ik weer vroeg opgestaan, want ik had super veel zin in die dag. Ik zou namelijk gaan hiken in het Bako National Park en daar had ik goede verhalen over gehoord. Met de lokale bus werd ik naar een entrance gebracht van waar een bootje me naar het national park bracht. Samen met een paar Duitsers die momenteel studeren in Singapore ben ik naar een mooie baai gehiked en spotten we onderweg zelfs nog echte neusapen! Ik vind apen best wel angstaanjagend soms, helemaal sinds ik naast iemand stond die werd gebeten door een aap in Vietnam. Ik hou dus wel gepaste afstand, maar wilde beesten zien heeft iets magisch. Terug op de boot kwam er een tropische regenbui over ons heen, dus heb ik in het hostel een lekkere warme douche genomen, waarna ik kon genieten van een heerlijke maaltijd (sweet & sour chicken, mmmmm).
Borneo is behoorlijk groot, ik heb me dat nooit zo gerealiseerd. Eigenlijk wilde ik met de bus van het ene naar het andere deel, maar dit zou lang duren, waardoor ik de keuze heb gemaakt om naar Kota Kinabalu in Sabah te vliegen. Alsnog vlieg je dan bijna anderhalf uur en ben je dus nog niet van het eiland af... bizar. Ik kwam eind van de dag aan in Kota Kinabalu en had gelijk een wild water rafting trip geboekt voor de dag erna. Heerlijk genoten van de zonsondergang bij the waterfront en een 'pasar malam' (avondmarkt) maakte de dag weer helemaal af. Ik heb 'martabak' geproefd, iets wat opa en oma weleens aten in Ubud op Bali. Het is een soort ronde loempia met ei en groente erin en ik ben er min of meer aan verslaafd geraakt.
Helaas bleek 'savonds dat de rafting trip niet doorging (reden onbekend), dus ik bedacht een ander plannetje voor die dag. Langs de kust van Kota Kinabalu is een marine park en daar zijn talloze kleine tropische eilandjes. Het was heerlijk weer, dus een perfecte dag om te gaan eilandhoppen. Twee anderen uit het hostel zagen dit ook wel zitten, dus we liepen rond 10:00 uur naar de Jetty. Ik nam de boot naar Manukan en wilde ook over naar Mamutik. De anderen wilden op één eiland blijven, dus hen heb ik later weer gemeet. Ik vond het onwijs mooi daar. Blauwe zee, witte stranden, echt een paradijsje! Heb heerlijk gelezen in het zonnetje en mooie foto's gemaakt. Die avond genoot ik weer van een heerlijke martabak en viel ik voldaan in slaap.
De dag erna zat mijn Borneo-ervaring er helaas alweer op, maar wat heeft dit eiland me positief verrast! Had van tevoren niet echt het plan om naar Borneo te gaan, maar ik ben super blij dat ik het wel heb gedaan en ik hoop dat ik er nog een keertje naartoe terug kan gaan. Via Kuala Lumpur vloog ik die dag naar Langkawi, in het Noorden van Maleisië. Vanaf daar wilde ik afdalen naar Kuala Lumpur via Penang en Cameron Highlands. Eind van de dag kwam ik aan in Langkawi en dit was eigenlijk een beetje een 'ghost-town' voor mijn gevoel. Nu bleek dat ik het hostel niet geweldig had gekozen: de accommodatie lag erg afgelegen, er waren weinig mensen en de mensen die er waren praatten niet met elkaar. Niet echt sfeervol, dus. Die avond besloot ik de dag erna gelijk van hostel te veranderen, want als solo-reiziger word je van zulke plekken niet vrolijk.
De tweede poging was echter top! Het 'sweet monkey backpackers'-hostel was een goede keuze en gelijk ontmoette ik Matthew uit Australië. In de ochtend zijn we samen even naar het strand geweest, waarna hij 'smiddags nog even de hort op ging en ik even dutyfree ben gaan shoppen 😏. 's Avonds gingen we met een groter groepje naar een nightmarket waar echt weer te lekker eten was. Heb aan iedereen martabak laten proeven en iedereen was verkocht. Ik zal voor jullie ook een stukje mee naar huis nemen 😜. Na gezellig een drankje te hebben gedaan, ging het kaarsje langzaam uit. Oja, niet voordat ik mijn teen stootte.
Tja, dat is weer een ander verhaal en ook dat wil ik jullie niet onthouden. Mijn tenen krijgen het namelijk behoorlijk voor hun kiezen deze reis. Het komt waarschijnlijk door de grootte van mijn tenen, maar ook door mijn lompigheid, helaas, want deze ezel blijkt zicht meerdere malen aan dezelfde (ok het was toch écht wel een andere, hoor) steen te stoten. Het begon in Cambodja, waar ik mijn linker grote teen open haalde door tegen een steen te trappen. Nadat dit was geheeld, struikelde ik bij Angkor Wat en lag mijn rechter grote teen ook open. Toen alles weer geheeld was donderde ik van die motorbike af en wat lag open? Jawel, mijn tenen. Dat was allemaal goed tot twee dagen geleden, toen ik een traptrede miste. Ach ja, het is niet het einde van de wereld, maar vond dat mijn tenen toch even een 'moment of fame' verdienden in mijn blog. Bij deze.
Dag twee op Langkawi was geweldig. Ik deelde een kamer met drie Nederlandse meisjes en 'sochtends gingen we samen de hort op op een scooter. We reden helemaal naar het hoogste punt van Langkawi waar we een mooi uitzicht hadden. Zij wilden toen naar een soort kabelbaan, maar ik wilde liever naar strandjes in het Noorden, dus we besloten later die avond weer te meeten. De strandjes waren echt verbluffend mooi. Na een lekkere nasi goreng als lunch ben ik nog naar een tempel en een waterval gereden en heb ik 'savonds met Vera, Jolijn en Rebecca wat gegeten.
Gisteren ben ik met de boot vertrokken van Langkawi naar Penang. George Town is de hoofdstad van Penang en is echt super leuk. Er hangt een heerlijke sfeer met eten in de hoofdrol. Een groter plezier kun je me dus niet doen. Het hostel is wederom goed en de locatie is perfect. Samen met Corine (NL) en Tanjei (Japan) ben ik een hapje gaan eten op een foodcourt waar ik eerst drie rondjes heb gelopen voordat ik wist wat ik wilde eten. Jullie begrijpen, vanavond ben ik daar weer te vinden. Ultiem genieten! Vandaag heb ik 'sochtends een beetje gechilled in het hostel, heb weer leuke kamergenootjes, waarna ik via Little India naar een stuk ben gelopen waar super veel streetart is. George Town staat hier ook om bekend en je kunt je goed vermaken door gewoon door allerlei kleine straatjes te lopen. Er was ook een festivalletje aan de gang, dus leuk om het 'zondagsleven' van George Town te ervaren. Daarnet ben ik dus naar de film geweest, daar had ik ineens zin in. Straks ga ik met mijn kamergenootjes wat eten en ga ik op zoek naar een pub waar ze Feyenoord-Ajax uitzenden!
Morgen ben ik nog een dag op Penang, gelukkig! De dag erna vertrek ik naar Cameron Highlands waar ik hopelijk weer lekker kan hiken. Daarna richting Kuala Lumpur en van daar zal ik een dagtripje maken naar oa Melakka. Maleisië is geweldig mooi en het is onwijs genieten hier. Toch wel een beetje de verrassing van mijn reis, omdat ik van tevoren niet echt van plan was om hier naartoe te gaan. Ben blij dat ik het wel heb gedaan, want had dit niet willen missen!
Lieverds een hele dikke kus van mij en geniet nog van jullie zondag. Kijk uit naar de reacties en hoop dat de herfst ook wat mooie zonnige dagen met zich mee brengt!
Veel liefs van mij!
Geschreven door Nikki.op.reis