Lieve allemaal,

De reacties waren weer zo leuk om te lezen, echt iets om me op te verheugen. De tijd gaat onwijs snel, ben alweer bijna een maand onderweg. In die maand is er al veel gebeurd en heb ik al aardig wat kilometertjes afgelegd. Al met al een super gave maand om op terug te kijken, met tot nu toe als absolute hoogtepunt de treinreis door Siberië. Daar zal ik jullie in geuren en kleuren over vertellen, maar eerst een update over Moskou :-).

Hier had ik jullie natuurlijk wel al een en ander over verteld, maar we hadden nóg een dag in Moskou. Mochten jullie ooit overwegen om naar Rusland te gaan, sla Moskou dan absoluut niet over. Wat een gave stad vind ik dat. Er is altijd wat te doen, de gebouwen zijn adembenemend prachtig en het avond/nachtleven is ook super leuk. Nadat ik de vorige blog schreef hebben we het nachtleven even van dichtbij bekeken, na een overheerlijke burger (heel Russisch, I know). Met een paar anderen uit de groep zijn we een kroeg ingedoken en ik moet zeggen dat ik de sfeer goed vond!

De volgende dag stonden we niet al te vroeg op, om vervolgens te ontbijten op een dakterras ergens in de stad. Een leuk tentje en lekker eten. Vervolgens gingen we 'underground' om de metro in Moskou te bewonderen, wat een ervaring op zich was (moet je je voorstellen dat je in Den Haag 5 verschillende trams neemt om de haltes te bekijken... Is in Moskou dus echt de moeite waard). Wat een grandioze bouwwerken en wat ga je soms diep onder de grond. Ik heb echt nog nooit zulke steile roltrappen gezien. De honcho, Pavel, nam ons mee naar de vijf historische metrostations en overal was wel een link te vinden naar Lenin of de Soviet Unie. Erg interessant. Eenmaal boven de grond gingen we naar een expositie over de Soviet Unie, waarna we een groot park bezochten waar zelfs de propaganda uit deze tijd werd nagebootst. Heerlijk gegeten op een soort 'farmer's market' en daarna weer terug gelopen naar het hostel. 's Avonds nog de wedstrijd België-Wales gekeken in een kroeg.

De volgende ochtend alles klaar gemaakt voor de grote reis: vier nachten en vijf dagen lang in een trein en wel de Trans-Siberië Express. Met dit traject kwamen we in Siberië terecht. Het traject erna stappen we verder op de Trans-Mongolië Express: de naam geeft het al een kléin beetje weg, maar die brengt ons via Mongolië naar China. Eigenlijk schieten woorden tekort om de treinreis te beschrijven. Ik vond het zó leuk en gezellig en je hebt altijd wel iets te doen, je verveelt je nooit. Nu helpt het wel dat ik in een groep zit natuurlijk, want je doet lekker spelletjes met elkaar en hebt altijd wel iets te kletsen. De groep is overigens nog steeds super. Iedereen is zo relaxed en laat elkaar in zijn/haar waarde, wat de sfeer bevordert. Wanneer je iets wilt ondernemen is er altijd wel iemand die mee wil en als je even wat tijd voor jezelf neemt, dan is dat ook prima.

2 Juli vertrokken we om stipt 13:50 uur. De kabine was weer heel prima te doen. Met zijn vieren sliepen we in één kabine. Natuurlijk is het wel klein, maar als je alles een beetje slim indeelt is het heel erg leefbaar. Het personeel op de trein was erg aardig en gezellig en naarmate de dagen verstreken kregen we ook veel contact met medereizigers in hetzelfde rijtuig en daarbuiten. De trein waggelt lekker door, terwijl landschappen aan je voorbij trekken. Ondertussen eet en drink je wat en soms stopt de trein op stations. Soms voor twee minuten, maar soms ook voor 30 minuten. Op de perrons staan allemaal vrouwtjes dan dingen te verkopen, zoals fruit en souvernirs. Het is best mooi om te zien hoe elk dorp weer haar eigen 'trademark' heeft, zoals rieten hoedjes of mini-aardbeitjes. Geeft een soort unieke touch. Slapen in de trein is echt helemaal top. Sommigen van jullie weten wel dat ik in de auto vrij snel slaap... Nou, de trein verdubbelt die kans. Het gehobbel en gebobbel maakt me bij voorbaat al moe en als ik dan wat muziek in doe, dan val ik heel snel in slaap. Over muziek tijdens slapen gesproken, trouwens. Ik heb gemerkt dat als je dat doet, je een soort achtergrond muziek bij je dromen hebt, een soort soundtrack. Best wel een aanrader, haha.

De trein bestond uit verschillende klassen: 1e, 2e en 3e klas. Wij zaten in de 2e klas waarbij je dus met vier een kabine deelt. De 1e klas is hetzelfde maar mét airco (best wel heel lekker) en een wc-bril (dat hadden we helaas niet in de 2e klas, maar geen ramp). In de 3e klas is het als het ware een hele open kabine, dus lig je met ruim 30 man op een soort lange, uitgestrekte slaapzaal. In de trein is een 'restaurant'-rijtuig, waar eten en drinken wordt geserveerd en waar je even een spelletje kunt spelen bijvoorbeeld. Voor ons was dit aan de andere kant van de trein, dus we passeerden heel wat rijtuigen voordat we er waren. Iedere keer weer was het een interessante wandeling, waarbij je heel veel kinderen aantrof, extreem veel wodka-drinkende mannen voorbij zag komen en je mensen voornamelijk zag eten of slapen. Russen willen wel graag contact. Met name mannelijke Russen, na hun eerste biertje om 08:30 uur 'sochtends, vonden het leuk om 'hun Engels te oefenen'. Een man zei op een dag tegen Toby en mij, terwijl we zaten te kaarten: "kom bij mij zitten, hier is het uitzicht veeeeel mooier!" Vervolgens begon hij een onsamenhangend verhaal over helicopters, straaljagers en.... Jawel, wodka. De Russische man die ik samen met Elissa en Iva ontmoette de dag erna was ook bijzonder. We stonden op het punt om een potje yahtzee te spelen, toen een man met twee biertjes in zijn hand aanschoof. Opzich prima en je wijst zulk contact niet direct af (wie ben ik om dat te doen). Met handen en voeten en heel gebrekkig Russisch van onze kant en gebrekkig Engels van zijn kant konden we redelijk communiceren (lees: nauwelijks). Andreev (zo heette hij) vond het daarom een goed idee om de 883 foto's op zijn telefoon aan ons te laten zien en bij elke foto een verhaal te vertellen. We zagen zijn vrouw, het werk wat hij deed en de nieuwe keuken die hij een paar dagen terug had geplaatst. Erg leuk allemaal, de keuken zag er mooi uit. Andreev wilde ook wel graag yahtzee leren spelen, maar dit ging door gebrek aan begrip van een universele taal simpelweg niet. Op dat moment haalde hij een munt uit zijn portemonnee, waarop ik 'AA' ('Alcoholics Anonymous', krijg je volgens mij als je al enige tijd niet meer drinkt, om je te blijven herinneren aan het droog staan') meende te herkennen. Dit leek me onwaarschijnlijk, aangezien hij aan zijn derde biertje was begonnen sinds hij was aangeschoven. Aan de geur uit zijn mond kon ik afleiden dat er waarschijnlijk meer biertjes aan vooraf waren gegaan. Prima, maar hij kwam wel steeds dichterbij en ik drukte mezelf bijna dóór het raam heen. De 'AA'-munt kreeg ik vervolgens toegeschoven, "dat is een cadeautje", zei Andreev. Na wat tegenstribbelen van mij, stond hij erop dat ik de munt bewaarde. Iva en Elissa kregen ook een cadeautje, maar daarna werd Andreev vervelend. Hij deed alsof hij een geweer in zijn hand had, richtte dit op Elissa, zei dat we bij de Russische maffia hoorden en dat we hem moesten leren yahtzeeen. Toch jammer, we zijn opgestaan en weggelopen. Niks gebeurd, ofzo, maar de sfeer sloeg om en het voelde niet prettig. Achteraf hebben we wel gelachen.

Bovenstaande om te schetsen hoe het er nu zoals aan toegaat in zo'n trein. Op dag twee hebben we gezellig met zijn allen liedjes gezongen, terwijl ik gitaar speelde. Echt, die gitaar is zo tof. Het verbindt echt, want je zit ergens te wachten en pakt de muziek erbij en zingt gezellig wat. Zó leuk! Spelletjes doen was ook leuk, heel gezellig. De landschappen zijn onwijs mooi. Het werd langzamerhand meer bergachtig en de veranderingen zullen zich zeker verder doorzetten, als we Rusland verlaten.

Woensdag kwamen we aan in Irkutsk. Hier stapten we uit en werden we ontvangen door onze honcho Xenia. Ze nam ons mee naar het busje wat ons naar Lake Baikal zou brengen. De chauffeur was in voor een 'bumpy ride', want hij zette het gas er flink op wanneer hij een heuvel voor zich zag liggen en hij lekker inhaalde terwijl er toevallig een tegenligger kwam. Zonder een kleerscheurtje kwamen we aan bij Lake Baikal. In één woord magisch. Het is heel lekker om na de drukte van de stad aan te komen in de natuur en te genieten van het geluid van het meer en de bomen. Het dorpje waar we verblijven, Listvyanka, is erg leuk. We verblijven in een hostel wat uitkijkt over bomen en andere huizen, maar alles is hier best wijds. 500 Meter lopen en je bent bij het meer. Toen we hier aankwamen nam ik eerst een heerlijke douche, al was er helaas geen heet water, haha. Best verfrissend! We zijn gaan lunchen, waar ik de lokale vis uit het meer heb geproefd. Zalig! Daarna hebben we gewandeld door het nabijgelegen bos en kwamen we bij een 'blacksmith', die kettinkjes maakt met Russische symbolen. Hier kun je ook je eigen ketting 'slaan', wat we met de meiden uit de groep hebben gedaan. Souvernirs kopen doe ik niet echt, maar dit is wel een leuke en je hebt er zelf iets aan bijgedragen. Aan het einde van het proces blaas je ertegen en gelooft de Rus dat je 'ziel' in het hangertje is gekropen. Altijd gezellig, je ziel om je nek :-).

Ben na het wandelen even lekker bij het meer gaan zitten in het zonnetje. Het was echt zo heerlijk, luisteren naar het kabbelende water en kijken naar de bergen. Je doezelt dan echt even weg. 's Avonds hebben we gegeten en gekaart.

Gisteren ben ik samen met Elissa een stuk rond het meer gaan hardlopen. Mooi om de mist, die eerst op het water ligt, te zien optrekken. Toen we terugkwamen stond het ontbijt klaar. Daarna zijn we met zijn allen een heel stuk gaan wandelen en kwamen we uiteindelijk op een super mooi uitzichtpunt over het meer. Je blijft kijken, zo mooi. De lunch erna was zalig, echte Russische dumplings. Toen we terugkwamen in het hostel zijn we een echte Russische sauna in gegaan, waarbij je in een hete kabine gaat zitten, daarna met een soort van takken geslagen wordt en daarna kruidenthee dringt. Het was heel erg grappig om mee te maken. Niet eens onaangenaam...;-).

Vandaag vertrekken we dus naar Mongolië. De trein gaat pas om 21:00 uur, dus we gaan zo met het busje terug naar Irkutsk, waar we inkopen doen voor in de trein en de stad verkennen. De reis duurt maar twee nachten, drie dagen. We verblijven dan één nacht in Ulaanbataar, de hoofdstad, en gaan dan op een tocht naar een Ger-Camp in Terej National Park. Ben super benieuwd naar Mongolië, het schijnt erg mooi te zijn.

Met alle verhaaltjes tussendoor is het inmiddels weer een heel verslag geworden. Wist niet dat ik eigenlijk zo lang van stof was ;-). Jullie weer bedankt voor het lezen en voor degenen die binnenkort op vakantie gaan of lekker vakantie vieren in eigen land: veeeel plezier! Tot snel weer!

Kusjes en knuffels van mij!

Geschreven door Nikki.op.reis