Omdat het mooi weer was en omdat ik onverwacht wat goedkope treinkaartjes kon overnemen vond ik het een mooi moment de fiets weer op de trein te hijsen voor een fietstocht elders. Er stond een forse noordoostelijke tot oostelijke wind, ik heb daarom een route gemaakt naar zuidwestelijke richting: Zutphen-Arnhem.

Helaas bleek de route niet goed opgeslagen te zijn, maar ik had ook mijn knooppunten-atlas mee en bedacht ter plekke een route (wat een uitvinding, die knooppunten!).

De IJssel lag er mooi bij. Ik zal in de toekomst nog eens een stadswandeling in Zutphen maken, maar vandaag ging ik fietsen. Eerst door het boerenland. Akkers, weilanden, boerderijen. Daarna kwam ik in Brummen. Een leuk plaatsje met een mooie, oude kerk.

Overal op de route landgoederen, kasten van huizen, niet zelden met Jugendstilkenmerken. Het landschap was afwisselend: eerst boerenland, later ook bos, bij Dieren een vennetje. De tweede helft van de rit was heel heuvelachtig maar goed te doen met de ebike.

Rondom Brummen was het druk met toeristische fietsers, daarna zag ik eigenlijk vooral wielrenners. En overal sporen van de Giro-etappes die vorig weekend zijn verreden in deze omgeving.

De Posbank is een spektakulair heuvelend heidegebied. Bij een poeltje stonden een paar vriendelijke Hooglanderrunderen. Het zicht was prachtig en bij de Posbank zelf heb ik even pauze gehouden. Hier was vorige week een sprint voor de bergtrui van de Giro, waar Tjallingii (uit Arnhem, dus thuiswedstrijd) die trui won. Ik reed in tegenovergestelde richting, bergaf, richting Rheden.

Daar kwam ik op de doorgaande weg terecht. Ook hier kasten van huizen, veel Jugendstil, maar helaas geen foto's kunnen maken wegens de drukte op de weg. Maar ik keek mijn ogen uit, ik moest echt oppassen dat ik ook op het verkeer lette!

Bij een rotonde begonnen de leidingen voor de trolleybussen, één van de kenmerken van Arnhem, de plaats waar ik de eerste zes jaar van mijn leven heb doorgebracht. Met de routeplanner in mijn navigatie reed ik naar mijn oude buurtje. Langs Angerenstein (alweer een prachtig landgoed), allerlei beekjes en watervalletjes (want Arnhem heeft flinke hoogteverschillen), dwars door de mooie vooroorlogse Geitenkamp waar de bouw is aangepast aan de hoogteverschillen. Ik herkende nog veel van vroeger: de vier deuren naast elkaar in de woningen, het marktpleintje met de poort, en natuurlijk de trolleybussen, waarvan ik vroeger dacht dat ze "vast zaten omdat ze anders zouden wegrijden".

Langs de flat waar ik vroeger woonde (tegenwoordig allemaal koopappartementjes voor een prijs waar je in mijn huidige woonplaats een eengezinswoning uit dezelfde periode voor kunt krijgen) bereikte ik Hoogte 80, die we vroeger in de volksmond ook De Bult noemde. Vanaf De Bult heb je een prachtig uitzicht!

Ik stelde de navigatie in naar Sonsbeek, waar ik als kind zoveel heb rondgelopen. Veel herkenning onderweg. De kazerne langs de Weg Achter het Bus (nu wooneenheden), de Apeldoornseweg die hoog boven een andere weg loopt, met betonnen "huisjes" in de berm (ik gok: begin 20e eeuw?), en dan Sonsbeek, het enorme park met een groot landhuis, een paviljoen (nu een Chinees met terras, wat fijn dat het net etenstijd was!), waterpartijen en eindeloze wandelmogelijkheden. Ook hier veel oh-ja-momenten, zoals de klok in de gevel van het huis naast het paviljoen. Alleen de watermolen kon ik me niet meer herinneren.

En, opnieuw, de kasten van huizen. Veel Jugendstil. Ik nam me voor nog eens terug te komen voor een wandeling zodat ik op mijn gemak kan fotograferen! Het ligt allemaal dichtbij het station.

Na mijn avondmaal (de inmiddels traditionele loempia met haaienvinnensoep) in het oude paviljoen was het nog maar een klein stukje naar het station.

Geschreven door Marijke.onderweg