Het Virunga-gebergte is eigenlijk niet zozeer een gebergte maar eerder negen dicht bij elkaar staande en tropisch begroeide vulkanen: zes uitgedoofde en drie actieve. De vulkanen zijn gigantisch en de hoogste piekt tot 4507 meter. Ze bevinden zich op de grens van Rwanda, Congo en Uganda en behoren tot de meest fascinerende plaatsen in heel Afrika. Bovendien is het zowat het laatste leefgebied van de met uitsterven bedreigde berggorilla.
Toen Yayoi en ik hier aankwamen was ik raar genoeg zwaar verkouden en wat koortsig en dit betekende dat ik snel beter moest worden, want ziek mag je de gorilla's niet gaan opzoeken (ze zijn heel vatbaar voor menselijke ziektes en hebben hier vaak geen weerstand tegen opgebouwd). We hebben eerst enkele dagen rondgehangen met de locals en in het Engels of Frans kan je zowat met iedereen een babbeltje slaan. Hun levensvreugde is zeer aanstekelijk en het is best wel een goede plaats om ziek te zijn.
De tocht naar en het bezoek aan een familie berggorilla's is uiteraard fenomenaal. Eens gevonden kan je er een uur bij blijven en dit is zeer intens. Dit is zonder twijfel iets dat je voor altijd levendig zult blijven herinneren. Ongelooflijk hoe dicht je er bij kunt komen! Volgens de omgangsregels dien je een afstand van zeven meter te behouden maar dit is iets wat de gorilla's klaarblijkelijk niet weten en op sommige momenten passeerde een reusachtige zilverrug ons rakelings. Ook heeft er een baby even aan Yayoi haar broek getrokken en ik heb zelfs een tik gekregen van een groot vrouwtje (pff...'t was toch mijn type niet). Gorilla's gaan echter nooit over tot echte agressie als ze zich niet bedreigd voelen en het is een kwestie van jezelf onderdanig op te stellen als er spanning dreigt.
De gorilla's waren bijzonder actief en het was een waar voorrecht om met hen een uur door het bamboebos te fratsen. De familie telde 16 leden waaronder drie zilverruggen, vijf moeders, vijf baby's en enkele tieners.
Guhonda is de grootste zilverrug en de baas van de familie. Hij is reeds 43 jaar en kolossaal. Ooit heeft hij meer dan 250 kilo gewogen (één van de grootste geregistreerde gorilla's ooit!), maar gezien zijn leeftijd verliest hij nu wat gewicht. Ondanks dat het ook tegen één van die regels was, had ik ook even oogcontact met hem en het is alsof je in de naakte ziel van de mens kijkt.
Niettegenstaande zijn grote 'beestgehalte' is dit onmiskenbaar een denkend wezen. Ooit hebben we dezelfde voorouders gehad, maar onze wegen zijn in heel andere richtingen geslagen. Wellicht weet hij niet dat zijn kleine vrolijke ronddartelende baby'tjes tot de 750 laatste van zijn soortgenoten behoren, terwijl mijn soort met nu reeds meer dan zeven miljard de aarde zo goed als volledig heeft plat gewalst.
De mens zou zonder twijfel de berggorilla's in een vingerknip doen kunnen verdwijnen, net zoals Guhonda mij met een armveeg van deze wereld zou kunnen slaan. Yayoi en ik verlieten de familie met respect en hopelijk worden hun baby's ooit ook grote zilverruggen. Het zou immers een te groot verlies zijn voor de Virunga-vulkanen.
Voor de hele wereld zelfs...

Geschreven door KevinYayoiTravel