Weer vroeg op. Al om 8.00 uur waren we bij een prachtig uitzichtpunt in de buurt van de vuurtoren Cape Leeuwin. De vloed kwam op en er waren al 3 enthousiaste surfers, die zich tussen de rotsen gingen wagen. Hoge golven. En als ze geluk hadden, sprongen de dolfijnen met de golven mee. Wíj hadden net gezegd: écht geen plek voor surfers. Veel te gevaarlijk. Toen ik het navroeg zei één van hen: I like dangerous! De zee, met z’n mooie kleur, heerlijke geluid en hoge golven: Cor en ik kunnen er geen genoeg van krijgen.
We hebben vandaag de hele dag door nationale parken gereden. Rustige wegen, niet altijd van de beste kwaliteit, maar de omgeving vergoedt alles! Wijnbouw, olijfbomen, mandarijnen, avocado-bomen, schapen (veel!), koeien en paarden. Door de vele regen en doordat we in het voorjaar hier zijn, is alles fris en groen of bloeit. Prachtig om te zien: een 3-d film om van te genieten!
Lunch en een paar boodschapjes in Pemberton. Hier geen zelfscankassa, maar gewoon een juffrouw die alle tijd heeft.
Toen we bijna bij onze eindbestemming voor vandaag waren, werden we gewaarschuwd voor ernstige rookhinder door gecontroleerd verbranden. Alles wat laag groeit wordt verbrand, om zodoende grotere bosbranden te voorkomen. En daar waar gebrand is, wordt de grond weer vruchtbaarder. Een wijsheid, die (uiteindelijk) overgenomen is van de aboriginals. Verstandig!
We overnachten in Walpole.
Geschreven door Elskes.reisblog