Wederom een zeer koude nacht, maar: geweldig geslapen! Wat een stilte (en wat veel sterren gisteravond). En het enige licht dat we hadden, was van de halve maan! Om 6.00 uur is het al een drukke van jewelste op de camping: een groep is aan het afwassen in de grote keuken, er wordt gedoucht, ergens wordt een daktentje ingeklapt en er wordt van de opkomende zon genoten.
We rijden om 7.30 de camping af, op weg naar het schiereiland, midden in Sharkbay. Sharkbay, met zijn schiereilanden is werelderfgoed. (Oh, net als Schokland! Alleen Schokland is ongeveer 4 km lang en dit schiereiland meer dan 200 km :) Ietsjes groter)
En meteen worden we verrast door 2 roundtailed eagles!! Ze waren waarschijnlijk met hun ontbijt bezig, in de berm. Een van de twee spreidde zijn vleugels uit (om weg te vliegen, om de mee-eter weg te sturen??): wat imposant!
Eerste stop: Hamelin Pool Stromatolites. Miljoenen jaren geleden moet de aarde er zo hebben uitgezien. Een opeenstapeling van micro-organismen.
Dan naar Shell Beach. Het strand bestaat uit een 10 meter dik pak schelpen.
Volgende stop: Eagle Bluff.
Denham is daarna aan de beurt: een toeristisch kustplaatsje, waar wij vooral heengaan, omdat er WiFi is in het plaatselijk museum. Vier vliegen in 1 klap: Verslag oploaden, krant downloaden, fototentoonstelling bekijken en even beeldbellen met Nederland.
Dan naar Monkey Mia. Hier zijn veel dolfijnen en voor de toeristen is er ‘s morgens vroeg een voedersessie. Daar zijn wij niet zo van. Maar, om naar het strand te mogen, moeten we ook gewoon $15 betalen!! En verder is hier niets dan een camping, wat vakantiehuisjes en een hotel. Geen dorp dus. Laat staan een stad :)
We eten onze lunch en maken een wandeling langs het strand. En kijk: zonder voedersessie, gewoon dolfijnen die samen spelen, vlak onder de kust zwemmen, op een paar meter afstand. Ook zijn hier pelikanen.
Goed, dat we hier niet op de camping gaan staan: vol in de zon en bloedheet!! We besluiten terug te rijden naar de station-camping ‘Hamelin’.
280 km gereden vandaag: appeltje-eitje.

Geschreven door Elskes.reisblog