Het drogen van de was lukt met windkracht 6! Als alles droog is, het bed verschoond en kleren in de kastjes, maken we een wandeling: langs de kust omlaag. Het is weliswaar de Oostzee, maar dit stukje van de zee heet Faxe Bugt. Gelukkig hadden we de verrekijker mee, want onderweg zagen we heel veel zeehonden, wel 50-100 stuks. Duidelijk te zien waren de jongen, die naast de moeder zwommen. Wat een fascinerend gezicht! Het is te ver om naar het volgende dorp te lopen, dus gaan we dezelfde weg terug, als we genoeg km in de benen hebben zitten. We zien geen zeehonden meer: het is eb geworden, dus zwemmen ze veel verder uit de kust.
Het is een, voor ons, bijzondere kust: de bomen groeien tot aan het water. En daar waar het water te sterk was, is een stukje land geconfiskeerd.
Weer ‘thuis’: als we een paar uur op een camping zijn, hebben we het al over ‘onze’ camping en de camper is ‘thuis’. Met de benen omhoog. Cor doet zijn ogen even dicht 😌 en ik lees een boek 📖 .
Geschreven door Elskes.reisblog