We trekken verder. Cor heeft uitgestippeld, dat we vandaag door een rivierdal (het dal van de Rio Navia) gaan rijden. Het pakt iets anders uit: de rivier ligt heeeeeel diep en wij slingeren op grote hoogte over de steile bergwand 😂. Maar: een prachtige rit! Weinig verkeer en relatief véél Camino-lopers. Veel bedevaartgangers lopen alleen. Pfff en dat met een grote backpack! We kijken er met bewondering naar. Langs de weg wordt er veel met borden gewezen op de wandelaars: let op: dit is een Camino de Santiago route! Pas op: wandelaars (oversteekplaats of lopen op de rijweg).
Ik had in mijn hoofd, dat we in het dal bij de rivier zouden gaan picknicken. Maar, we kwamen nooit bij de rivier! Één keer over een bruggetje bij een zijarm, maar dat was nog op hoogte en er was geen picknick plek! Dus, uiteindelijk op een plek met prachtig uitzicht, op hoog niveau lunch gemaakt!
Tot onze verrassing een camping gevonden in Fonzagrada. Ik word als verkenner (mijn vaste taak, als het nodig is 😊) vooruit gestuurd: is het pad niet te stijl? Zijn we niet te groot voor een plek? En: is er ruimte? Met handen en voeten kom ik eruit met de eigenaar. Zoek maar een plaats, alles is goed!
We zijn de enige campinggasten, tot nu toe (17.30 uur). Wel zijn er een aantal huisjes bezet. De stroom hapert, komt van zonnepanelen en volgens de eigenaar komt het in orde (1,5 uur later hebben we stroom). We kunnen ook wel zonder stroom, maar in dit geval hebben we er al voor betaald, dus …. Er is ook een zwembad, met bedenkelijk groen water; 🤔 toch maar niet. De deur naar een sportzaal staat open, maar er is niemand. Er zijn douches en daarvan maakt de eigenaar duidelijk, dat het 2 minuten duurt, voordat het water warm wordt.
We wandelen naar het dorp en halen in een mini-supermarkt wat fruit. We worden bediend, door de enige werknemer/eigenaar van de zaak, die later bij de kassa ook met ons afrekent.

Ben toch nog steeds blij, met het beetje kennis van de Spaanse taal, wat ik ooit opgedaan heb tijdens een cursus die ik samen met Thamar deed: ze had toen een Spaans sprekend vriendje uit een héél ver land …… (oh, Thorsten, wat ben ik toch blij met jou 😘).

Geschreven door Elskes.reisblog