Een heerlijke dag gehad. Wat een verrassend eiland! Het dorp, waar onze camping is, is best vrij groot, met een kasteel in het midden. Een verzameling leuke winkels, drie verschillende grote pleinen, kleine straatjes. Wat zijn we blij met onze fietsen! Lopen zou net tè ver zijn en met de fiets kun je ook ieder klein straatje in. Het hele (schier)eiland, alle dorpjes staan vol met witte huisjes met blauwe luiken. Maar, aan de rand ligt een oude villawijk in een brede bosrand en daar staan prachtige huizen. En overal kleine steegjes tussen de villa’s naar een strandje. En volgende dorpen hebben een mooie kleine haven, goeie lunchplekken. Over zee uitkijkend zien we schepen in de wacht liggen voor de monding van de Loire en er wordt druk gevist door de bootjes van de plaatselijke vissersvloot.
En dan het bijzondere landschap van de zoutwinning (al de blauwe en groene streepjes op het kaartje zijn zoutwinningsbassins op het (schier)eiland). Ze worden hier zoutmoerassen genoemd. En Elske zou géén Elske heten, als ze niet zou gaan informeren bij een plaatselijke saunier (zoutmaker), hoe dat nou precies in zijn werk gaat 😉:
Twee keer per maand, bij springtij, worden grote omliggende bassins gevuld met zeewater. Dit water loopt vervolgens via slootjes en kanaaltjes naar de zoutbassins. Al na 2 dagen beginnen zich zoutkristallen te vormen. Dit wordt er met een schepnet uit geschept en te drogen gelegd. Zo deden ze het rond 1700 en zo wordt het nog steeds gedaan. Maar, wel op veel kleinere schaal.
Een deel van de zoutmoerassen zijn beschermd natuurgebied geworden, waar veel bijzondere vogels gebruik van maken, hetzij als tussenstation, hetzij als broedplaats.
Wat een mooie dag!

Nog een laatste weetje: 2x per dag is er, naast de brug, nog een andere oeververbinding: een smalle weg, die je op eigen risico kunt nemen, als het eb is…… Passage du Gois, van 4,1 km.

Geschreven door Elskes.reisblog