Wat zijn we toch bevoorrechte mensen, dat wij deze trip kunnen maken!
Afgelopen nacht hebben we voor het eerst de hele nacht met de airco aan geslapen. Geheel tegen mijn principes in, maar, echt, het kon niet anders! Allebei oordoppen in, tegen de herrie die het apparaat maakt. We hebben 9 uren geslapen!
Het is overdag ongelooflijk warm en de lucht begint steeds vochtiger te worden. We zien om ons heen op de camping, dat men (met name de ouderen) binnen zit, in de caravan, camper of trailer. Wij proberen een gulden middenweg te vinden en zijn vooral actief in de vroege ochtend. En als het erg warm wordt: rustigjes aan en niet op het heetst van de dag iets ondernemen.
En als de maand september voorbij is, is hier het vakantieseizoen voorbij! Op veel campings is de helft van het sanitair al gesloten. Het wordt te warm en de regentijd gaat dan komen (maar dat maken wij niet meer mee, dan zitten we weer in het zuiden).
Op weg naar Katherine. De Victoria Highway staat zeker in de top 3 van slechte wegen: hobbels overdwars, sporen van roadtrains in de lengte, gaten hier en daar of tijdelijke reparaties, afgebrokkelde zijkanten en daarbij een flinke zijwind!
Net onderweg worden we verrast door 4 arenden, die hun ontbijt nuttigen in de berm: een kangoeroe. Allemachtig, wat prachtig! Natuurlijk vlogen ze op, toen we dichterbij kwamen, maar dat was een spektakel om te zien: een prachtige, langzame veugelslag met die enorme spanwijdte!
We zien onderweg ook, wat er overblijft van een dode koe: zijn huid! Vreemd, om dat zo te zien liggen.
Maar: veel levende koeien gezien vandaag. Er zijn hier een paar enorm grote stations (worden ook op de kaart vermeld). Voor ons gevoel: weinig te eten. Maar, ze overleven.
Ook zien we enorm grote stukken, waar brand is geweest. Trieste, zwarte omgeving, waar grasjes en eucalyptus-bomen hun best doen om te herstellen.

Geschreven door Elskes.reisblog