Broome (Yawuru) is voor de aboriginals een heel belangrijke plaats. Er zijn veel heilige plekken, waar nog steeds ceremonies worden gehouden. De bevolkingsgroep is hier ook nog vrij groot. Het moet toch zuur zijn, dat je als volk je land in de loop van de eeuwen in handen hebt zien vallen van de ‘ontdekkers’. Van gelijkheid lijkt hier nog niet echt sprake, hoewel er wel steeds meer eerbied komt voor de aboriginals en hun geschiedenis. Helaas zien we ook hier in de stad veel aboriginal mensen, verslaafd en zwervend op straat ( we zien echter geen jongelui, wel voornamelijk mensen van onze leeftijd?).
Broome heeft een enorm getijdenverschil (wel tot 10 m) en niet echt overal een strand, maar de kust bestaat vooraluit struiken.
Bij de vuurtoren zijn pootafdrukken gevonden van dinosaurussen. Van heel veel dinosuarussen! Ze zijn nog steeds bezig om alles goed in kaart te brengen, samen met een aboriginal gids. Veel soorten zijn al geïdentificeerd.

Gisteravond de dag afgesloten met muziek- en eetfestijn op de boulevard, met als afsluiting vuurwerk.

Nu in afwachting van een elektricien, die ‘iets’ moet herstellen in onze elektriciteitsvoorziening ....... -> oké, alles weer in orde. Duidelijke oorzaak onbekend. Nieuwe stroomkabel gekregen, om de camper aan te sluiten. Wat we ook weten, is dat de magnetron het niet meer doet (maar die gebruiken we sowieso niet, dus daar missen we niets aan). Ergens sluiting gehad??? We weten het niet en dat hoeft ook niet. We kunnen gewoon verder.

Naast ons staat een gezin met 3 jonge kinderen. De ouders hebben beide hun baan opgezegd en zijn een jaar aan het reizen: langs de rand van heel Australië, met een paar uitschieters naar het binnenland. De moeder geeft de oudste zelf les en het kind heeft 1x per week contact via internet met een onderwijsorganisatie voor kinderen, die niet naar school gaan of kunnen. Ze krijgen ook ‘huiswerk’, dat ze moeten insturen. Toestemming hoef je hier niet te vragen; er is geen onderwijsinspectie! Ouders hebben ontslag genomen, maar kunnen beiden weer bij hun oude werkgever terecht, als ze terugkomen. Maar ook als dit niet zo was geweest, waren ze evengoed gegaan. De ervaring leert, dat de kinderen bij terugkomst zeker geen achterstand hebben, eerder een voorsprong, door alle ervaringen onderweg. En wij zien onderweg, dat dit gezin geen uitzondering is! Veel reizende gezinnen, die intensief met elkaar, met de natuur en cultuur en andere reizenden bezig zijn.

We zijn naar het plaatselijke museum geweest. Naast een afdeling over de aboriginal- geschiedenis hier op het schiereiland (Dampier Peninsula), de geschiedenis van de parelvisserij, was er een groot gedeelte gewijd aan de geschiedenis van Broome in de Tweede Wereldoorlog. Door een aanval van de Japanners zijn er verschillende boten en vliegtuigen van de geallieerden en van Nederland vergaan en neergehaald. Bij de Nederlanders gezinnen (van militairen) uit Indonesië, die geëvacueerd zouden worden naar Australië. Veel mensen zijn nooit teruggevonden, maar ook het juiste aantal evacuees was niet bekend: alle boten en vliegtuigen zaten overvol, er waren geen passagierslijsten.
Indrukwekkend allemaal!

Nu avondeten aan het strand en dan gaan we de ‘stairway to the moon’ beleven: het opkomen van de maan. Een heel toeristisch gebeuren, weer kompleet met een eetmarkt. Maar, ik moet het toegeven: mooi om te zien, hoe de maan uit de oceaan omhoog komt en vervolgens een lichtstreep (‘trap’) op het water laat zien. Helaas was de maan wat waterig, maar de duizenden sterren en de melkwegstrepen vergoedden veel!

Geschreven door Elskes.reisblog