De tijd vliegt voorbij: we zijn al weer ruim 3 weken onderweg en ongemerkt is het zomaar augustus geworden! Vaak moet ik wat langer nadenken, voordat ik weet welke dag het is. Het is ook niet zo belangrijk, als je vrij op reis bent, maar: gelukkig hebben we een strenge agenda, die ons helpt herinneren aan alles wat we niet mogen vergeten 😉.
We verlaten Møn. We hebben samen herinneringen opgehaald, maar in het NU niets teruggevonden van TOEN (1992). En wat een mensen! En dan die overvolle camping! Een camping, die prijzen kan vragen wat hij wil: het is immers de enige camping aan de kant (oost) van de krijtrotsen. Het doet ons denken aan de camping op de Noordkaap: ook daar konden we zien wat de buurman at en moest je voorzichtig en omzichtig naar je eigen camper toe. Ook daar werd de hoofdprijs gevraagd, omdat het de enige camping/camperplek was. Maar, we namen het voor lief, omdat we een doel hadden!
Vanmorgen vroeg wakker. We maken een omtrekkende beweging en gaan nog naar een andere toegang tot de krijtrotskust. Behalve weer een enorm hoge trap, is hier ook een rolstoelroute. Die nemen we! We hebben gisteren geleerd, waar onze grens ligt 😢: IK kon bijna niet beneden komen en Cor niet meer omhoog! Zo moest de lamme iedere keer op de blinde wachten en andersom 🤣.
Na de koffie verlaten we eiland Møn en gaan we via het eilandje Bogø naar het eiland Falster. Om 13.00 uur komen we aan bij een alleraardigste camping: Falster Familie Camping. Er zijn hier ruime plekken, het is hier rustig (want driekwart leeg) en schoon. We mogen onze eigen plaats kiezen en besluiten hier een aantal dagen te blijven, vooral ook omdat het lijkt dat we hier goed kunnen fietsen.
Geschreven door Elskes.reisblog