Het is 6.30 uur en ik zit al buiten. Om me heen hoor ik gesnurk, iedereen heeft veel ramen open. En verderop is het eerste jonge kindje wakker en roept om zijn/haar papa. En verder is het een drukte van jewelste met al het vogelgezang. Goedemorgen!
Om 8.45 uur zaten we op de fiets. Mooie tocht naar Fouras (zie foto met kaartje). Eerst een dubbele espresso ☕️ à €1,40 op een terrasje in een wandelstraat (géén geld, hè Eelke; het lijkt Portugal wel!).
Véél leuke winkeltjes en we konden het níet laten, iets voor nr. 9 te kopen (sorry, overige 8: we houden écht héél véél van jullie 😘, net als van de grote 8 natuurlijk 🤭).
Tot in het puntje gefietst (via een omweg: we waren verkeerd gefietst 🤔) en dan kijk je naar fort Enet, fort Boyard en Îles-d’Aix. Even een euro in een apparaat: zo hebben we het ook nog van dichtbij gezien. Je kunt overigens overal naartoe varen in een kleine rondvaartboot.
Terug in het dorp gepicknickt, ergens in de schaduw.
Na 48 km weer thuis. Alle bezwete kleding even door een sopje en dat hangt nu lekker in de wind te waaien. Het is gelukkig iets koeler dan gisteren, maar tóch blijven we lekker in de schaduw.
Beentjes omhoog en lekker lezen 📖 (wat hebben we al een meters gemaakt!).
Tegenover onze plek is een Engels stel met een hagelnieuwe dubbelasser caravan (formaat Petalo) aan het stoeien. De ultieme relatietest. Het is 28 graden, vol in de zon en de vrouw is met behulp van de handleiding de man “aan het begeleiden” bij het oppompen van de voortent. Gezichten staan op storm en het is niet echt gezellig. Tot overmaat van ramp is de plek maar 90 m2 groot en de auto (ook redelijk fors) MOET ook op de plek erbij geparkeerd worden. Na anderhalf uur zijn ze nog niet klaar en de gezichten zijn er niet vrolijker op geworden…… De vrouw heeft het bijltje erbij neergegooid en zit binnen in haar nieuwe caravan.
Dit is volgens mij de reden, waarom veel mensen de voortent uit de verpakking halen en gaan uitproberen op neutraal terrein, in de buurt van hun huis, zónder pottenkijkers 😉!
.
Geschreven door Elskes.reisblog