De dag begint goed. Weliswaar nog laaghangende wolken maar met meer blauwe stukken lucht waar de zon doorheen komt. De wolken hangen laag over de bergen. We gaan een wandeling naar Mulsoa maken, een strandje voorbij het Ytestrand.
Op weg daar naar toe komen we twee grote zaagbekken tegen. We zien een zee arend vliegen. Zoals als gezegd, een goed begin van de dag. We pakken de brug naar Fredvang en houden Ytestrand aan. Als de weg ophoud is er een parkeerplaats. Er gaan twee wandelingen; één naar Stokvika (de berg op) en één naar Mulsoa (langs de berg). Die gaan wij doen. Het is een makkelijke wandeling, we hoeven amper te stijgen.
Als we de hoek van de berg omgaan komen we bij een klein strandje met een prive huisje.
Het ligt heerlijk beschut, en we eten en drinken daar wat op één van de vele rotsen. Ineens ziet Jillian wat zwarts lopen met een staart. De 1e gedachte was een rat, ik dacht aan een zee otter. Maar het blijkt een Noord Amerikaanse nerts te zijn (lang leve google). We zien ze door het water zwemmen en steeds op hetzelfde stukje terug komen. We gaan daar posten en ze zien ons maar zijn niet echt bang. Dan duiken ze onder de rots en zien we ze een tijdje niet. We blijven daar nog langer zitten in de hoop dat ze zich nog een keer aan ons tonen zodat we ze goed kunnen filmen en fotograferen.
We nemen stelling en dan is het wachten. Want we denken dat er hier een nestje zit omdat ze daar steeds naar terugkwamen.
En ja hoor, ineens weer beweging en we zitten in een fantastische positie om ze te filmen en fotograferen. Vlak voor mijn neus zit er één smaakvol en ongegeneerd smakkend een visje te verorberen.
Jill ziet even laten nog twee kleintjes. Het blijkt dat er inderdaad een nestje zit onder de rotsen.
Na enige tijd houden we het voor gezien en lopen we weer terug.
En dan vliegt er op ooghoogte een zee arend voorbij die wordt nagejaagd door een meeuw. We volgen het schouwspel totdat de arend uit zicht is verdwenen. Blijft toch een fascinerend vliegend wezen hoor.

Als we de auto bereiken zijn we nog steeds vol van onze ontmoeting met de nertsenfamilie. We willen nog even aan het strand liggen, maar dan verdwijnt de zon achter de wolken. Dus gaan we op ons huisje aan en drinken daar wat. Daarna naar een kafe waar we gisteren koffie/thee hebben gedronken en waar we ook hebben gezien dat je daar voor prima prijzen ook kan eten.
Het is een houten kafeetje, laag plafond en heel knus ingericht. En het eten is ook meer dan prima.

Voor ons doen zijn we vroeg in ons huisje, 19.30 uur. Bakkie koffie erbij, reisverslag maken, lezen, douchen oftewel een rustige laatste avond op de Lofoten.

Geschreven door Petras.reisverhalen