We waren vroeg wakker en rond 08.30 reden we naar de receptie om uit te checken. Dan nog een ontbijtje in het restaurant en dan is het tijd om de Grand Canyon te verlaten. Onderweg stoppen we nog 2x om voorgoed (?) afscheid te nemen.
Door Navajo land rijden we naar Monument Valley, onderweg stoppen we nog even bij een supermarkt om wat eten en drinken te halen.
Op weg naar Monument Valley komen we langs het hotel. We stoppen en kunnen wel inchecken, maar de sleutel kunnen we pas na 15.00 uur ophalen.
Geen probleem, want we gaan eerst naar Monument valley. En onze dag duurt een uurtje korter, want hoewel we nog in Arizona zetten, zitten we op de grens met Utah. En daar is het een uurtje later.
Monument Valley en de omgeving is van de Navajo indianen; onze annual pass voor de nationale parken is hier niet geldig. Ik hoor de portemonnee al in mijn tas lichtelijk kreunen. Ik spreek haar vermanend toe, want het park kost $ 20,- .
Er is een valley drive, een off road route. Volgens de huurvoorwaarden mogen wij niet over “dirt roads” rijden, maar volgens de locals is het een onderhouden weg. Ook in reisverslagen had ik gelezen dat mensen deze weg van 24 miles met een gewone (gene 4 wheeldrive) huurauto hebben gereden. Wij zijn burgerlijk ongehoorzaam en nemen ook de route.
Geen spijt van, want een uitzicht, wat een prachtige omgeving. Allemaal rotsformaties met namen als John Ford’s point (regisseur die John Wayne beroemd heeft gemaakt), The Elephant Bute. The Three Sisters, Bird Spring, Totem pole, The Thumb.
Weer verbaas ik me over deze indrukwekkende natuur, wat een bijzondere omgeving.
Daarnaast overal stalletjes met indianen die hun sierraden proberen te verkopen, eigenlijk zijn ze wel wat opdringerig.
Bij een uitzichtpunt staat ook een stalletje; we kijken even rond en de man begint een praatje met ons, en gaat dan gezellig verhalen te vertellen over een rots die in de film Mission Impossible met Tom Cruise als achtergrond heeft gediend. En laat zien waar de cowboyfilms zijn opgenomen.
Jill had bij een andere stal al een ketting gezien, bij deze meneer lag een soortgelijke ketting voor dezelfde prijs. En dan komt de gunfactor om de hoek kijken en wordt de ketting bij deze aardige man gekocht.

We maken foto’s bij de fleet en verlaten dan het park, onder de indruk van het landschap.
Begint een beetje eentonig te worden. Maar wat zijn we bevoorrecht dat we deze mooie plekken op aarde hebben gezien.
Bij het hotel zwemmen René en ik nog even in het binnenzwembad; Jillian en Tristan zijn blij dat ze weer even wifi hebben en zijn niet te scheiden van hun telefoon. Daarna rijden we naar Amigo bar en eten we mexicaans. Dit adres had ik opgedaan uit reisverslagen en tripadvisor.
We zitten nu in Kayenta, of all places. Leuk voor een overnachting, maar dan gauw weer door. Je zal hier niet uit je slaap worden gehouden door feestend publiek.

’S Avonds doen we nog een kaartspelletje, lezen we wat voordat we gaan slapen.

Wat deed het weer vandaag? Het was “fris” en bewolkt bij vertrek uit de Grand Canyon, zo’n 21°.
Hoe dichter we bij Monument Valley kwamen hoe warmer het werd, en is het zo’n 31°.

Dan nog iets over de warmte; temperaturen van 40 of meer hebben we gehad, klinkt heel erg warm (wat het ook is) maar dit is echt andere warmte dan bij ons.
De laatste dagen hebben we steeds zo rond de 30° gehad; bij ons is dat snel te warm, maar hier is dat prima te doen en voelt gewoon anders.

Geschreven door Petras.reisverhalen