Om 05.00 uur het wekkertje gezet want om 5.26 gaat de zon op in de canyon. Vannacht nog wakker geweest en de lucht was helder en ontelbaar veel sterren.
Samen met Jill naar het uitkijkpunt bij het bezoekerscentrum. Het is slecht weer, het waait en na 20 minuten krijgen wij het koud, ondanks onze vestjes.
Maar dit is een once in the lifetime moment, dus we moeten even afzien. Het is een drukte van belang.
Helaas zien we aan het licht wel dat de zon ergens achter de wolken hangt, maar de mooie kleurschakeringen zijn er niet. We gaan weer terug naar het hotel en duiken verkleumd nog even ons bed in.
Rond 9 uur worden we weer wakker, het weer ziet er best wel prima uit. Gelukkig maar, want er was “heavy weather voorspeld. We wilden een wandeling in de canyon naar beneden maken, niet helemaal naar beneden (kan niet in 1 dag) maar tot een bepaald punt.
Vooraf hadden we bedacht dat dit de Bright Angel Trail zou zijn. Maar het weer aan die kant zag er erg bewolkt uit, dus werd het South Kaibab Trail. Een goede keuze blijkt achteraf. Na het ontbijt met de shuttle bussen naar de trail. Veel waarschuwingen, veel water mee, eten, voorbereid op veranderende weersomstandigheden, ken je eigen grenzen en goede fysieke conditie (hmmm, dit is niet helemaal op orde).
Maar we gaan op pad, tot aan het eerste punt. Het Ooh Aah punt, ja echt waar!
Omdat we naar beneden gaan wordt er ook gewaarschuwd dat de temperatuur omhoog gaat hoe lager je in de canyon afdaalt. Gelukkig staat er soms een windje, dat maakt dat het niet te warm is.
Onderweg komen we nog wat muilezels tegen die bepakt en bezakt in colonne naar boven gaan.
Verder op in de canyon horen we het weer donderen, zien we veel regen en houden in de gaten of dit onze kant op komt. Want dan is het uit de voeten maken, voor de bliksem in de canyon wordt gewaarschuwd. Gelukkig blijft het slechte weer aan de andere kant, en dat is in de buurt van Bright Angel Trail. Wat een mazzel dat we die trail niet hebben gedaan.
We lopen tot aan het Ooh Aah punt (ik stop iets eerder omdat het laatste stuk erg steil is en we nog een weg terug omhoog hebben te gaan).
Uiteindelijk doen we 1,5 uur over de route, terwijl er 1 tot 2 uur voor staat. Niet verkeerd.

Dan met de bus terug, halverwege stappen we bij een uitzicht punt nog uit en lopen dan nog 2,5 kilometer naar het bezoekerscentrum. Er komt dan slecht weer aan, het begint in de buurt te bliksemen dus even de pas versnellen. Bij het bezoekerscentrum bekijken we nog een film over de canyon.
Daarna rijden we nog even naar Grand Canyon Village om een ijsje te eten. En weer begint het te regenen op hetzelfde punt waar we gisteren ook stonden en waar het ook noodweer werd.
Onder het genot van een mega ijshoorn de onweersbui afgewacht en dan naar de auto.,
We rusten in het hotel nog even uit en gaan daarna wat eten bij de supermarkt, heerlijke broodjes warme kip en hotdogs. Dan lopen we naar het bezoekerscentrum voor de beroemde sunset.
Helaas, helaas, geen mooie sunset met mooie kleuren in de canyon, maar onweersbuien links en rechts van ons. Ook prachtig om te zien en door Jillian en Tristan gefilmd.
Moe, maar voldaan lopen we weer naar het hotel. We hebben weer de nodige kilometers in de benen.
En die wandeling, zo blij dat we dat hebben gedaan. Wat prachtig om zo de canyon in te gaan.
Zou wel een keer de Grand Canyon van de onderkant willen bekijken.

Morgen gaan we weer verder met onze droomreis. Helaas, want de Grand Canyon is prachtig en ik zou nog wel 1 dag hier kunnen zitten en alleen maar kijken naar dit overweldigende natuurschoon. Aan de andere kant hebben we het na 1,5 dag ook gezien.

Wat deed het weer vandaag? Prima temperatuur van ca. 28°, ook een onweersbui, maar verder prima om te wandelen.
Morgen naar Monument Valley.

Geschreven door Petras.reisverhalen