Na het ontbijt stond Geenan op de planning, een lange rit van bijna 3 uur. Dit is de tweede en laatste lange rit.
Dat rijden we natuurlijk niet aan één stuk, maar we gaan nog een grot bezoeken en ook Kilkenny wordt aangedaan.
Op advies van Breeda (van de B&B) gaan we naar Mitchelstown cave, een niet commerciele grot en eigendom van particulieren. Dit is niet bjizonder, op één na zijn alle grotten prive bezit. Je mag er mee doen wat je wil als er een grot zich op jouw terrein bevindt.
De toegang is toch nog € 9,- maar uiteindelijk blijkt dat zeer de moeite waard.
We gaan 1 km de grot in en bij de ingang gaan we gelijk stijl naar beneden. De grot is in 1933 ontdekt door de boer, toen hij zijn stok liet vallen en die viel in een spleet. Toen hij wat stenen weghaalde ontdekte hij de grot, die hij gelijk met 2 jongens ging verkennen (met een kaars!)
Het is een prachtige grot en er is een duidelijke uitleg door de gids. Ze laat ook mini sprinkhaantjes zien die daar leven. Albino beestjes die ook nog eens blind zijn. Dat maakt niet uit, want het is toch te donker om iets te zien.
Heel bijzonder als zij het licht uit doet, dan ervaar je wat donker is. Een grappige bijkomstigheid is dat je ogen/hersenen nergens op kunnen focussen met als gevolg dat je niet stil kan blijven staan.
In de grot is het een constante temperatuur van 10 gr. Buiten gekomen valt de hitte over ons heen, het is zo’n 25 gr.

Dan een stukje via de snelweg en op naar Kilkenny, een grotere plaats vergelijkbaar met Galway.
In tegenstelling tot b.v. Killarny is Kilkenny wel een gezellig stadje en zeker een bezoek waardig. Je hebt er ook een groot kasteel, maar daar was het zo druk. En dan ontbreekt de tijd ook een beetje.
We gaan weer verder op weg en via allemaal binnendoor weggetjes komen we bij onze B&B, Birchdale house, wat ook in the middle of nowhere ligt.
We hebben een mooie kamer op de 1e verdieping met aansluitend een terras van 5 bij 5 met vrij uitzicht.
Dat wordt slapen met de deuren open.

We drinken op ons terras een biertje en een Bulmers en dan gaan we nog even wat eten. We kiezen voor Glenmalure lodge, 10 min verderop. Heerlijk gegeten, een steak voor René en hertenvlees voor mij.
Dan weer naar de B&B waar we België tegen Japan verder kijken. We zijn lekker vroeg en hebben alle tijd om te chillen, het verslag te maken, wat te lezen, TV te kijken. Meestal komt dat er niet van en is er net genoeg tijd voor het verslag.

Het weer is nog steeds fantastisch. De Ieren geven aan dat dit uniek is, laatste keer dat het zo lang achter elkaar warm was, was in 1976.
Afgelopen winter was het ook uniek, vanaf september tot en met maart duurde de winter die erg koud was en zelfs met sneeuw.
En nu deze zomer, ze weten niet wat ze overkomt.
Maar wij genieten ervan, en voorlopig ook nog wel even want het blijft mooi.

Geschreven door Petras.reisverhalen