Blessureleed

Vandaag stond een beetje in het teken van mijn enkel. Dik en pijnlijk. Wandelen zal het niet worden.
Ontzettend balen omdat we wat mooie wandelingen hadden uitgezocht.
Om het leed zoveel mogelijk te beperken het adres van een fysiotherapeut opgezocht. Voordat we op pad gaan zullen we deze eerst bezoeken en vragen of zij de enkel kunnen tapen.
Maar eerst ontbijten, met dit mooie weer doen we dat lekker buiten op ons terras.
Daarna op naar de fysio, Bragakliniken. Daar vinden we een fysiotherapeut die mijn enkel kan tapen.
Omdat beide enkels niet stabiel zijn, biedt hij aan de andere preventief in te tapen. Top idee!
Het voelt gelijk al beter, hoewel de pijn zeker nog niet weg is en een wandeling langer dan 5 minuten er niet in zit.
We rijden langs de zuidkust van Senja, stoppen af en toe voor een foto of een rendier die ligt te chillen op het strand. Jill denkt hij ziek is omdat hij zo ligt te hijgen en af en toe met zijn kop schudt. Ik denk dat hij last heeft van insecten en gewoon ligt te dutten. Als we hem op de terugweg nog steeds op het strand zien liggen dan zou het niet goed kunnen zijn. We picknicken op het zuidelijkste punt.
Daarna weer terug en we zien de rendier niet meer op het strand. Hij lag dus gewoon te dutten. Verderop komen we weer 3 rendieren tegen, ook bij een strand. Zonaanbidders.

Dan nog even wat boodschapjes voor het avondeten en bijtijds naar ons huis. Want we willen natuurlijk op tijd zijn om onze dames aan het werk te zien.
En omdat we vroeg terug zijn kan ik nog even lekker met de beentjes omhoog, wijntje erbij.
Ach, het komt allemaal best wel goed 😊

Morgen spannende dag voor mijn paps, kunstheup zal zijn pijn verlichten.
Dikke kus en we leven met je mee.

Geschreven door Petras.reisverhalen