En wat verlaat reisverslag, maar de laptop wil geen verbinding met de wifi maken. Dan maar een verslag op de computer bij de receptie maken. Als het verslag klaar is, drink ik mijn bakkie thee even op en loop dan naar de kamer om via mijn mobiel (die wel internetverbinding heeft) de foto's erop te zetten. Foto's daarom iets later.

Bij het ontwaken was het al boven de 30 gr. Op de routeplanner van onze mobiel wordt de route aangegeven met een duur van 5,5 uur; 2 uur korter dan hetgeen Tioga aangeeft. Da's snel 2 uur verdient, we vieren dit met een ontbijt in Death Valley, bij Furnace Creek waar we hebben geslapen. Dat Tioga toch nog gelijk gaat krijgen heeft een andere oorzaak. Ontknoping later. Het ontbijt is meer dan goed, met o.a. vers fruit en yoghurt. Als de buikjes vol zijn vertrekken we om 09.30 uur richting Three Rivers met een temperatuur van inmiddels 41 gr. Het eerste deel gaat door Death Valley, wat een omgeving, verbazingwekkend. Het is niet echt zonnig, maar erg heiig en we zien de bergen niet eens. We tanken voor de zekerheid nog wat bij in Stovepipe Wells.
En dan uit het niets ineens zandduinen, net Egmond.
Dan gaat de weg geleidelijk omhoog en de borden geven het advies om de airco uit te zetten. Dit om oververhitting van de motor te voorkomen. Dat doen we dan ook, want in deze contreien wil je niet met pech komen te staan. De motor wordt wel warmer, maar de grijze rakker is ons goed gezind. Via de bergen en een pas naderen we het eind van Death Valley, wat een beleving op dit stukje aarde. We stoppen nog even bij een uitzichtpunt boven op, daar is het een stuk koeler. Wat kan 34 graden toch heerlijk koel aanvoelen.
Dan komen we nog langs een zoutvlakte, we stoppen om een foto te maken en dan schiet er ineens een schorpioentje voor de auto langs een struikje in. We proberen nog te kijken of we hem nog zien, maar we zijn ook wel wat angstig om dichterbij te komen. Helden!

Daarna volgt een stuk saai weg, waar we niet veel over kunnen vertellen. Dan de afslag naar een pas, we snijden een stuk af via de bergen. Opeens moeten we stoppen en zien we allemaal zwaailichten. blijkt er een bosbrand (niet echt een bos, maar struiken en Yoshua trees, maar hoe noem je dat? Struikbrand?) te zijn en de vlammen zijn inmiddels wel geblust. Langzaam kunnen we erlangs verder rijden.
Via een mooie route kokmen we in een vallei, maar wat we dan zien...... helemaal mistig van de rook komen we later ruikend achter. Echt heel mistig, bij een tankstation maken we een sanitaire stop en vragen meteen even hoe het zit met de rook. Blijken er 2 bosbranden in de omgeving te zijn, een grote en een kleine. De man wordt er niet warm of koud van dus rijden we gerust verder. We rijden langs een groot meer, Lake Isabella. En dan zien we ineens bij een berg de rookwolken de lucht in gaan en daar vlak bij allemaal kleine rookpluimen uit de bergen komen. Brand!
En onze weg gaat die kant op. We zien een blushelikopter water inladen en weer de bergen invliegen.
En dan slaat onze weg af, richting de brand. Dat voorspelt niet veel goeds. Na zo'n 5 minuten rijden blijkt de weg inderdaad afgesloten. Er rest ons niets anders dan om te keren en een andere route te kiezen richting Three Rivers. Nou ja, kiezen? Er is maar 1 mogelijkheid en dat is via Bakersfield. Dus keren en weer terug. De blushelikopters vliegen af en aan. Verder is de vallei daar prachtig, Kernville valley, vernoemd naar de rivier Kern.
Dan gaat de rivier via een kloof naar beneden en wij rijden daar met de auto naast en samen met de rivier dalen we af. Prachtige route. Afgedaald nemen we afscheid van de rivier en rijden Bakersfield door en uit. Ineens velden met allemaal Ja knikkers, die hier olie naar boven halen. De Ja knikkers worden ingeruild voor fruitboom plantages, eindeloos lang. Je vraagt je af waarom het fruit zo vreselijk duur is in Amerika. Deze rit is, met uitzondering van de vallei en Death Valley, niet de mooiste rit die we gemaakt hebben. En door de brand, waardoor we een omweg moesten maken, en de tank- en santiare stops bleek de route inderdaad 7,5 uur te zijn en komen we om 18.00 uur aan bij Comfort Inn&Suites in Three Rivers aan. Vooruitziende blik, die dames van Tioga.

We gaan gelijk het zwembad in voor een uurtje. Dan even zoeken naar een restaurant, nou daar zijn we snel mee klaar wat dat zijn er niet zo veel. We lopen naar de mexicaan schuin aan de overkant van de weg. Lekker gegeten voor een prima prijs.
Morgen kijken of we de reuze bomen kunnen vinden. En ons laatste weekend in de States.

En het weer vandaag? Heel erg heiig, mistig en de zon wel gezien en gevoeld, maar niet zoals we dat afgelopen 3 weken hebben gehad.
Maar wel warm, zo' n 36 graden.

Geschreven door Petras.reisverhalen