En dan is toch echt de laatste dag aangebroken. Het weer is er ook naar, het oogt allemaal wat triest. De hemel laat licht zijn tranen zien.
Gisteren toch nog meerdere elanden gezien, waaronder een moeder met kalf. En één met een enorm gewei.
We vertrekken bijtijds om nogmaals bij de Salstraumen te kijken. Om 10.11 uur is het inkomende tij op zijn sterkst. We bekijken het van bovenaf en even verderop vanaf de zijkant. Wat een stroming.
Er staan veel vissers langs de kant en dat is zo gek nog niet. De stroming voert de vissen het fjord. Maar ook zie je regelmatig dat de stroming de vissen omhoog duwt en de meeuwen weten dat ook. Massaal duiken die het water in.
Het blijft een fascinerend gezicht. Bij een tankstation vlak voor Bodo stoppen we voor een bakkie koffie/cappuccino die overigens niet te drinken is. Het lijkt erop dat de melk op is en er alleen water wordt toegevoegd. Dit wordt gecheckt maar de melk is niet op. Aangegeven dat de cappuccino niet te hachelen is. Krijgen we de koffie en de cappuccino gratis. Maar daar wat het mij niet om te doen, maar wel service gericht. Ook spuiten we het ergste vuil van de auto; de zwarte auto is voor een groot deel veranderd in donkerbruin.
Dan rijden we nog even door naar de haven van Bodo. Op een zeer klein 2e hands marktje na is er verder niets te doen. Dan maar op naar het vliegveld.

We kunnen de bagage droppen en nu begint het lange wachten. Om 15.30 vliegen we naar Oslo en om 19.05 naar Amsterdam.
En dit geeft mij even tijd om het laatste reisverslag te schrijven. We hebben een fantastische vakantie gehad. Mooie dingen gezien, leuke wandelingen gemaakt.
Ook de huisjes zijn heel goed bevallen, met als kers op de taart ons laatste huisje. Misschien dat we ooit nog een keer naar Bodo vliegen en in dit huisje een paar dagen blijven en dan richting Trondheim afzakken. Dat deel van Noorwegen hebben wij nog niet gehad.
Want de kans dat we hier nog een keer terugkomen is groot. Noorwegen (en Zweden) zit ons toch in het hart, we voelen ons hier prettig en thuis. En qua natuurschoon zijn er maar weinig plekken – waarover en voor zover wij ons oordeel kunnen gegeven – die aan dit land kunnen tippen.

Bedankt volgers
Ik wil jou ook bedanken. Voor de tijd die je genomen hebt om de verslagen te lezen. En zo een stukje met ons bent meegereisd. De andere foto’s zullen we thuis nog wel laten zien. En ook leuk als je ineens ziet dat iemand je volgt die je niet kent. Ik hoop dat diegene ook langs plekken komt die wij hebben gezien en net zo zal genieten van Noorwegen en specifiek de eilanden Kvaloya, Senja, Vesteralen en de Lofoten.


Nogmaals dank aan iedereen 2en tot gauw.

Geschreven door Petras.reisverhalen