Dit nummer van Armin van Buuren speelt de hele dag al door mijn hoofd. Want wat is het toch mooi weer, elke dag zon en vooral warm.
Ook voor de Ieren uitzonderlijk, want het is weliswaar regelmatig mooi weer maar deze langdurig aanhoudende warmte gaat de “reds” wat te ver. Er dreigt een tekort aan water, op sommige plaatsen in het land is waterrestrictie ingesteld. Een visser die wij spraken zie al dat hij rotsen zag die hij nooit eerder in zijn hele leven had gezien. Dit omdat het waterpeil zo ontzettend gedaald was.
Maar wij genieter er vooralsnog van.

En dan nog een aanvulling op de dag van gisteren. We liepen hier in het dorp – waar maar 250 mensen wonen en er is 1 straat van zo’n 300 meter waar alle pubs, restaurants en winkels liggen.
En laat ik daar nu een gepensioneerde collega tegen het lijf lopen. Wat een kleine wereld is het toch.

Om 4.00 uur wakker geworden van een enorm lawaai. Staat er een grote vuilniswagen de bakken te leggen, wat is dit nu voor gekkigheid zo midden in de nacht.

Vanochtend bij het ontbijt – 1 grote tafel voor meerdere personen – aangeschoven bij 2 Amerikanen. Die trouwens goed vertegenwoordigt zijn in Ierland. We hebben al Amerikanen uit Maine, Seattle en nu uit de staat Washington (ze wonen op een eiland ergens boven Seattle) gesproken. Grappig, en allen gaven ze aan zich te schamen voor hun land c.q. Trump.
Het ontbijt was trouwens fantastisch en dat moet eigenlijk met hoofdletters geschreven worden. 4 soorten franse kaasjes, eitjes, 3 soorten vis (gerookte zalm, gerookte makreel en nog een gerookte vissoort), 4 soorten worst, verschillende soorten brood, vers fruit, yoghurt en dan komt de beste man nog vragen of we een gebakken ei willen. Nou nee hoor, dit is meer dan voldoende.

Vandaag staat de Ring of Beara op de planning. Dit is het schiereiland onder de ring of Kerry. En uit andere verslagen had ik gelezen dat deze ring als mooier wordt ervaren dan de bekende en toeristische ring of Kerry.
Nou, dit kunnen wij nu ook bevestigen.

Eerst brengen we een bezoek aan Castletownbere, tegenover Bere island. Een klein eiland in dit fjord en je kan met de ferry over. We doen dat echter niet, want we willen vandaag een klein rondje rijden en een strandje opzoeken om daar lekker te genieten van het water, zon en omgeving.
We kopen bij de plaatselijke winkel van sinkel baddoeken, laten bij de Supervalue een broodje maken en gaan dan richting Dursey island. Dat is een eiland aan het uiteinde van dit schiereiland en je kan daar naar toe met een……………….gondeltje. Er vaart daar namelijk geen boot naar toe.
We bekijken hoe een aftands blikken koekblik met 2 spleetraampjes naar de overkant gaat, zij liever dan wij.
We gaan weer verder terug over hetzelfde weggetje waar borden aangeven dat je 80 km. mag rijden.
Nou, als je hier een bon krijgt voor te hard rijden, dan heb je het echt bont gemaakt.
Want wij rijden tussen de 40 en hooguit 60 km. En dat is echt soms te hard.

Een bordje geeft aan dat we een strandje beneden kunnen vinden, dus wij meteen naar beneden “scheuren”. We komen bij een klein baaitje met turkoois water, het lijkt wel of we aan de middellandse zee terecht zijn gekomen. Zo idyllisch.
Broodjes, water, handdoeken en fototoestel ingepakt en zitten maar. Omdat we geen zwemkleding mee hebben, is het even behelpen als we willen zwemmen. Ik heb een lang T-shirt mee en een extra broek, ofwel ik ga in mijn kleding zwemmen of trek mijn broek uit en ga in T shirt en onderbroek.
Eerst maar even het water voelen met de beentjes in het water, oeffff da’s nog best koud.
De broek blijft aan en we gaan lekker liggen zonnen. Binnen no time wordt ik wakker van mijn eigen gesnurk. Maar weer even het water in want ik wil toch wel even zwemmen. Maar de broek gaatniet uit en het blijft vandaag bij pootje baden. Inmiddels wordt het ook hoog water en als de vloedlijn bijna onze handdoeken heeft bereikt wordt het tijd om verder te gaan. We hebben in ieder geval toch ruim 3 uur op het strand gelegen.
Dan rijden we verder over een prachtige weg, langs de kust en over de bergen nog steeds over de ring of Beara. Die wij echt veel mooier vinden dan die van Kerry. En je komt hier bijna geen verkeer tegen.
We eten een ijsje in Allihies en bij Eyeries nemen we een weg binnendoor naar Castletownbere.
We gaan weer terug richting “ons” dorp, waar we natuurlijk gelijk plaatsnemen op “ons” terras en ons tegoed doen aan de bier en Guinness. Omdat we zo lekker zitten, het zo warm is, het zo gezellig is, we het verdienen, we ons gelukkig prijzen nemen we er nog 1. Tenminste, René aan de Carlsberg en ik heb een nieuwe liefde ontdekt, Bulmers. Een Ierse cider die veel mensen drinken.
We willen bij de plaatselijk fish en chips een kebab bestellen (staat op de gevel) en opeten in het natuurpark maar dat blijkt hij niet te hebben. Verder is het niet zo bijzonder. Dan maar naar het terras van Park Bistro. Heerlijk gegeten (indiase curry en fajita) maar je moest wel wat geduld hebben want het liep niet zo soepel. En bij het afrekenen blijkt dat de tafel naast ons onze rekening had betaald. Nou dat is aardig, maar het betekende niet dat wij mochten gaan 😊
Ze konden niet meer zien wat wij gegeten hadden. Maar zo eerlijk als we zijn onze bestelling doorgegeven en alsnog betaald.
Dan nog even naar het natuurpark langs het water, kijken of we zeehondjes zien. Want in de haven van Glengarriff zit een kolonie zeehonden. Alleen blijkt dat dit niet bij de plek is waar we staan.
Misschien dat we er morgen langskomen want we hebben nu geen fut meer. Het park ziet er mooi uit, is niet groot en er is een zwemplek. Maar het stinkt enorm naar urine, het bos wordt volgens ons als 1 groot toilet gebruikt. Gelukkig dat dat broodje kebab niet doorgegaan want opeten in het park bleek geen optie. Denk niet dat ik een hap door mijn keel had kunnen krijgen.

We vervolgen onze weg naar de B&B.
Op het terras zit de zanger van gisteren weer luidkeels te zingen met de gitaar in de handen.
Hartstikke leuk en gezellig, maar wij bedanken even.

Bijtijds in de B&B. Reisverslag maken, douchen, route bekijken voor morgen. Wat gaan we doen, of juist niet. Beetje TV kijken, heerlijk.

Geschreven door Petras.reisverhalen