Een wat verlaat verslag, maar daar kom ik strak wel op terug. Éen van de vaste volgens hing vanochtend al aan de lijn, of het wel goed ging met ons.
Toch leuk om te weten dat mijn verslag dagelijks wordt gevolgd (en wordt gemist:)

Op het programma staat vandaag het vertrek uit Glenbeigh naar onze volgende B&B in Glengarriff, 100 km verderop.
Onderweg willen we Kenmare bekijken en een wandeling maken in Gleninchaquin park, een soort boederij waarbij men de originele bomen en struiken in takt wil houden. Ze hebben daar verschillende wandelingen qua moeilijkheidsgraad en duur uitgezet.
Via binnedoorweggetjes (smal, smaller, smalst en soms met in het midden met gras bedekt) komen we daar aan. Het zier er prachtig uit en we betalen de € 6,- toegang.
We krijgen uitleg over de routes, de rode is zo’n 2 uur en die spreekt ons aan. Maar het is behoorlijk klimmen en het is ontzettend warm. We gaan het proberen en als het te warm wordt switchen we halverwege naar een andere route.
Eerst gaan we in de schapenwei picknicken met onze meegebrachte broodjes. Die broodjes dat is toch ook wel geinig. Langs de weg heb je aan de tankstations supermarkten zitten (Spar, Centra, Supervalue). En daar hebben ze counters waar ze verse broodjes of sandwiches maken. Je kiest zelf wat je er allemaal op wil en het smaakt echt goed.
De broodjes die we nu mee hebben komen daar echter niet vandaan, maar bij een bakker. We hebben zweeds (!) brood met geitenkaas en wat toevoegingen erop. Heerlijk.

De wandeling is prachtig, we starten over een houten en een stenen bruggetje en dan gaat het pad gelijk stijl omhoog. Maar omdat er in die hoek wind staat is het aangenaam klimmen, hoewel ik wel af en toe even aan de zuurstof moet. Maar ik ga ervoor en bereik ook de top. Het uitzicht is meer dan de moeite waard. We dalen weer af en lopen een stukje langs de rivier.
Als we beneden aangekomen zijn krijgen we de tip om via de Healy pass naar Glengarriff te rijden.
Schijnt mooi te zijn. Ondanks dat we op de ring of Kerry en het schiereiland Dingle ook over een pas zijn gegaan, en die niet mooi vonden, besluiten we toch om deze pas te doen. En daar totaal geen spijt van te hebben, want dit is wel een mooie pas. Met aan de ene kant uitzicht over een meer en aan de andere kant een rotsig dal met slingerende weggetjes.

Dan weer verder naar onze B&B. Een prachtige B&B, met zwembadje en aan het centrum van Glengarriff. Centrum is trouwens een groot woord; 1 straatje met een aantal pubs en wat souveniers winkeltjes en that’s it. We drinken wat op het terras bij de pub en gaan daarna eten bij een hotel.
Tijdens het eten horen we ineens muziek en het blijkt dat bij één van de pubs muziekanten zitten.
Na een kort wandelingetje naar het natuurpark, schuiven we aan op het terras bij de muziekanten. En met ons meerderen zodat het gezellig druk is. Naarmate de avond vordert worden er ook liedjes gezongen die wij ook kennen en we zingen uit volle borst mee.
Inmiddels is het 23.00 uur en worden we belaagd door de midgets, van die kleine vreselijke vliegjes die bijten.
De muziekanten gaan naar binnen en wij richting B&B. Het is mooi geweest.

En omdat we zo laat terug zijn, nog moeten douchen en ook moe zijn geen tijd en fut voor het reisverslag. Dat doen we morgenochtend maar.

Geschreven door Petras.reisverhalen