We ontbijten om 9 uur met andere gasten uit de B&B. Er liggen pancakes op een bord en aardappels met kaas en ei. We zitten aan tafel met een stel uit Alabama en Justin en Del uit Tacoma, vlakbij Seattle. Ze vragen naar onze reis tot nu toe en de plannen voor de volgende dagen. Voor Seattle raden ze ons alle 4 het glasmuseum aan (Klaas: ik ga toch niet naar een glasmuseum?!). Ook het popmuseum is een tip. Dat valt beter in de smaak bij ons. We praten nog wat na met Justin en Del. Justin is 2 dagen geleden 87 geworden. Ze hebben elkaar ontmoet in de bus van hun highschool. Ze zijn inmiddels 65 jaar getrouwd.
Voordat we wegrijden stoppen we alle spullen die los in de auto liggen in een tas. We gaan vandaag naar Seattle waar we ook de auto inleveren. De winterjassen hebben we niet meer nodig, het wordt 27 graden in Seattle.
Om 10 uur vertrekken we, het is ruim een 1 uur en een kwartier rijden naar de veerboot op Bainbridge Island. We hadden niet verwacht dat we met de veerboot te gaan maar dit is de route die onze navigatie aangeeft en dat lijkt ons wel mooi.
Ik speel onderweg nog voor de laatste keer mijn Spotify lijsten af. We hebben zo ontzettend veel muziek geluisterd, ook op de radio. Onze favoriete zender heet SXM en heeft verschillende kanalen. Wij hadden vaak '1st wave' aan (jaren 80 new wave), kanaal 7 voor de 70'er jaren muziek en kanaal 8 voor de 80'er jaren, Classic Vinyl, Ozzy's Boneyard et. We luisterden graag naar Led Zeppelin, Deep Purple, Ozzy Osbourne, Metallica en andere stevige nummers. Maar ook Tom Petty, Elton John, Young Gun Silver Fox, the Smiths, the National, the Simple Minds, Red Hot Chili Peppers etc. Het allerergste vond Klaas dat ik Andre Hazes jr. had gedownload met 'Leef', maar dan zette ik 'm lekker hard en zong mee. Het Goede Doel vond hij dan wel weer erg goed.
We spelen deze laatste etappe de nummers af die we het vaakst hoorden, die we het hardste afspeelden en favorieten. Voor mij waren dat o.a. 'Highway star' van Deep Purple en 'Kashmir' van Led Zeppelin. Klaas wil Morrissey met 'Morning Starship' en Heart met 'Crazy on you' horen.

De boot van half 12 halen we niet meer dus drinken we eerst een koffie in de haven. Om 12.20 uur vertrekt de volgende boot.
We kunnen vooraan op de boot staan en varen op dowtown Seattle af. Iedereen maakt foto’s. Rechts van ons zien we de berg Rainier, een kegelvormige berg met een witte top. Het is zo een prachtige overtocht. We zien de wolkenkrabbers en de beroemde Space Needle. Na 35 minuten komen we aan bij het dock van Seattle en rijden van de boot af de stad in.

Rijden in Seattle is niet leuk vindt Klaas. Het is druk, veel eenrichtingverkeer en straten zijn afgezet wegens bouwwerkzaamheden. We hebben de auto nog een paar uur en ik wil graag naar het huis van Meredith Grey, de hoofdpersoon van de serie Grey’s anatomy. ik volg die serie al jaren en deze speelt zich af in Seattle. Ik heb het adres opgezocht op internet, eigenlijk bizar dat het allemaal zo te vinden is. We vinden het huis snel en ik maak een foto terwijl we voorbij rijden. Toevallig is een straat verder Kerry Park, een klein park met een balustrade met een schitterend uitzicht op Seattle. Er staan tientallen mensen te fotograferen. We zien de space needle heel dichtbij en de hoge gebouwen, de ferry’s die afvaren en weer mount Rainier en de bergen van Olympic Park en de Puget Sound (baai).

Klaas zet mij af bij het hotel in het centrum. Ik check snel in en zet al onze bagage op de hotelkamer. Terug beneden zie ik Klaas niet, terwijl hij zou wachten. Ik blijf op de hoek bij het hotel staan wachten, auto’s rijden af en aan maar geen zwarte Yukon XL. Het is inmiddels superwarm geworden en na een half uur komt Klaas aanrijden. Hij mocht niet op de plek staan waar hij mij afgezet had en is een rondje gaan rijden. Toen reed hij in een baan waar hij alleen maar rechtsaf mocht en reed ineens op de I-5.
Het is inmiddels 3 uur en de auto moet ingeleverd. Hiervoor moeten we naar het vliegveld de -I5 weer op. We schieten geen meter op in de baan die naar de I-5 South leidt. We staan er al 20 minuten.
We besluiten rechtsaf te gaan en lukraak richting vliegveld te rijden, ik heb toch navigatie op mijn iPhone. Het gaat niet snel maar we rijden wel. Als we toch op de I-5 komen na enkele kilometers, gaat het weer stapvoets. De thermometer schiet naar 100 graden Fahrenheit, zo’n 36 graden celsius.
Om kwart voor 5 leveren we de auto in. We hebben 7.560 kilometer gereden, dat is 40 kilometer minder dan vorig jaar.
Dan moeten we nog weer terug naar downtown Seattle. We nemen de City Link, een bovengrondse metro. Eerst duur het al een kwartier voordat ie komt en bij de eerstvolgende halte Tukwilla station blijven we stilstaan. Er is een storing. Iedereen blijft zitten, het duurt en het duurt. De eerste mensen stappen uit om een Uber of een Lyft te nemen. Wij wachten nog even. Ik pak de laptop om alvast aan het verslag van vandaag te beginnen. Dan komt er na een half uur de mededeling dat ze niet weten hoe lang de storing gaat duren maar er staat beneden een bus die naar downtown gaat, we kunnen die nemen als we willen.
We kunnen zo ongeveer als laatsten mee met de bus. We rijden 40 minuten door de zuidelijke voorsteden van Seattle. Gelukkig is er airco in de bus. We hebben een leuk gesprek met een vrouw die vraagt wat wel allemaal gezien hebben (ze hoorde ons Scandinavische accent, zei ze). Om 10 voor 7 stappen we uit op Third Avenue en Pine street, we moeten nu 7 blokken lopen naar ons hotel. We hebben meer dan 4 uur gedaan over onze auto afleveren en weer terug.

We gaan Taiwanees eten bij Din Tai Fung, dat in een mall zit. Het is er superdruk want het is een populaire tent, maar we krijgen na 10 minuten een tafeltje. We eten heerlijke dumplings, noodles, buns en soep.

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA