We blijven de hele dag in Eugene. Klaas zit lekker in de zon in de prachtige tuin van Thea. We lezen wat en ik schrijf de reisverslagen van de afgelopen dagen. 's Middags rijden we naar Downtown Eugene naar het Universiteitsterrein. Mijn reisgids raadde dit aan. Het hele complex ligt midden in Eugene. Het is een parkachtig geheel met grote bakstenen gebouwen en overal grasvelden, grote bomen en wandelpaden. Midden door het terrein loopt een fiets en wandelpad. Er lopen overal studenten, voornamelijk in korte broek, een rugzak om, oortjes in en een beker koffie in de hand. Het is een hele mooie omgeving, volgens mij studeer je hier gewoon al voor je plezier. We wandelen er rond en lopen even de bibliotheek in.
Verder is er niet zoveel te zien in Downtown; we rijden even rond en gaan dan terug naar huis. Tegen 18 uur eten we bij 'Tasty Thai' heerlijke noedels (Klaas) en een gele curry (ik). We moeten de kaartjes voor het concert om 19 uur ophalen en we zijn ook precies om 19 uur bij de Shedd, het art institute waar het concert is. Buiten staan mensen te kletsen met een drankje in de hand. Het is nog warm.
We hebben een mooie plek, niet ver van het podium. Het gebouw was vroeger een kerk. Het leuke is dat ik geen idee heb wat ik ga horen en zien, ik heb Klaas gevraagd niets te vertellen. Ik weet alleen dat Howard Levy (Lievie in plaats van Lievaaai zoals Klaas altijd zei) meedoet, een held van Klaas. Hij kan ongelofelijk goed harmonica spelen en tonen maken waar Klaas van droomt.
Bij de eerste twee nummers denk ik; wat doe ik hier? Wat een gefreak op banjo en piano. Ik had thuis nog mijn boek uit kunnen lezen of nog een paar netflixafleveringen kunnen zien. Maar daarna wordt het erg mooi. Ik laat Klaas zijn impressie hier neerzetten:

Klaas over het concert:
"Dit was de eerste keer dat ik Howard live zie met de Fleckstones. Howard en ook de Fleckstones had ik al eerder gezien maar dan niet in deze beroemde setting. Technisch op alle vlakken wederom weergaloos. Is ook gelijk hun ( enige ) valkuil. Soms mis je het gevoel in hun muziek.....maar dan komt het nummer Big Country voorbij...draag mij maar weg...sfeer, techniek, virtuositeit komen samen. Na dit nummer is er gelijk de sfeer in hun muziek die ik eerst miste. Na een uur volgt er een korte pauze waarna de heren nog een klein uur spelen. Hoogtepunt is hier het nummer Juno. Dit nummer schreef Béla Fleck voor de geboorte van zijn zoontje, als goedmakertje omdat hij niet op tijd bij zijn vrouw kon zijn voor de geboorte van Juno. Na afloop van het concert wenst mijn buurman mij nog een mooie tijd in de USA...zal wel lukken!"

Het concert heeft 3 uur geduurd, ik heb toch genoten. Het publiek was erg enthousiast en dat werkt ook aanstekelijk.

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA