Onze airbnb ligt tussen de National Parken Bryce en Zion. Dit heb ik met opzet zo geregeld zodat we niet steeds hoeven te verhuizen. We rijden door het gehuchtje Alton naar de highway. Er is niemand te zien, er rijden ook geen auto's. Hier is nog echte rust te vinden.
Zion is nog wel een uurtje rijden, maar tot mijn verrassing komen we al snel op de Mount Carmel Scenic Highway waar we langs het rangerhuisje bij de ingang moeten. We laten onze pas zien en mogen meteen door; het is erg druk. We rijden meteen langs rondgevormde rotsen die wat rozig van kleur zijn. Het zijn net hele grote bollen ijs, alleen zijn deze van steen en groeien er plantjes op. We stoppen bij de parkeerplaats Checkerboard Mesa, een rots met horizontale en verticale strepen zodat het op een dambord lijkt.
De scenic road daalt af, we rijden door een lange tunnel met veel auto's voor en achter ons. De ranger die we bij Mesa spraken vertelde ons waar we moesten parkeren maar dat dat erg moeilijk zou worden vanwege de drukte. Inderdaad zijn alle parkeerplaatsen die aan het begin van de canyon staat allemaal vol. Je mag niet met de auto de Zion canyon is dus iedereen probeert de auto te parkeren in de buurt van de ingang. Ondanks de drukte zien we al wel hoe mooi het hier is. We rijden door naar het plaatsje Springdale waar genoeg (betaalde) plekken zijn en nemen de Shuttlebus naar het Visitor Center.
Vanaf het Visitor Center gaat een andere shuttlebus de canyon in, er zijn 8 haltes. We hebben 2 wandelingen uitgezocht en rijden eerst mee tot het eindpunt; de tempel van Sinawa. Vanaf dit punt loopt er een pad naar de Narrows, een smalle doorgang in de canyon waar je alleen verder kunt door het water. We lopen langs de Virgin rivier tot dit punt. We hebben stralend mooi weer, geen wolk te bekennen. Maar het pad ligt grotendeels in de schaduw. Het is erg druk met wandelaars, het lijkt wel een winkelstraat op koopavond. Sommigen hebben speciale waterschoenen aan om in de Narrows te gaan lopen. Wij lopen alleen tot het beginpunt van de Narrows om iedereen het water in te zien gaan. We moeten wel over het drukke pad ook weer terug.
We stappen weer in de shuttlebus en stappen uit bij de Zion lodge waar we op het terras wat eten. De volgende wandeling gaat vanaf deze lodge naar de Emerald pools. Ook hier lopen we weer in een file en de emerald pools is gewoon water dat van een rots stroomt en een kleine waterval vormt. Het stelt niet veel voor. Omdat we geen zin hebben om dezelfde weg terug te lopen, gaan we een stukje naar beneden en slaan links af naar de Grotto. Tot onze verrassing is dit een prachtig pad waarop je op dezelfde hoogte blijft lopen en we komen weinig mensen tegen. Ook hebben we hier een mooi overzicht over de hele Zion Canyon en langs het pad staan cactussen en bloemen.

Bij halte de Grotto beëindigen we onze Zion wandeldag. Zion is een schitterend National Park maar wat is het er druk. Je ziet overal drommen mensen met zonnehoeden of petten op, wandelschoenen aan en rugzakken om. Sommigen gaan zelfs enkele dagen wandelen en hebben grote rugzakken bij zich.
We gaan met de shuttlebus terug naar Springdale. Vlakbij de parkeerplaats zien we een leuk restaurant met een terras; the Spotted Dog. Hier gaan we lekker zitten. Ze hebben er heerlijke wijn en bier en ik eet een forel. Achter mij hangt een rode kolibrie drinkfles met nectar waarbij steeds kolibries komen. Die piepkleine vogeltjes zijn zo ontzettend mooi.

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA