Vandaag verlaten we de Tetons naar hopelijk wat beter weer en het liefst iets warmer. Ik ben de winterjas nu wel zat, het is 24 mei. We rijden naar het plaatsje Jackson om koffie te drinken. Het regent dus we lopen ook nog wat winkels in. Het plaatsje is erg gericht op toeristen, het heeft een beetje een nep cowboysfeer. Groepjes Chinese toeristen maken foto's van elkaar in het park. De toegang van het park is gemaakt van hertengeweien. Een vrouw die geen woord Engels spreekt gebaart of ik een foto van haar wil maken.

We rijden naar het oosten, richting Idaho Falls over de Teton pas die 2570 meter hoog is. Om half 2 rijden we opnieuw de staat Idaho in. De zon begint zowaar even te schijnen, lekker. Op de scenic route 31 door de Swan Valley regent het opnieuw. Te vroeg gejuicht. Het is wel wel erg mooi, we rijden langs de Snake rivier die rechts naast ons stroomt. Er zijn hier en daar mooie overlooks om een foto te maken.
Ik heb een hotel in Idaho Falls gereserveerd. We rijden al vroeg deze stad binnen, de watervallen in het centrum zijn leuk om even te zien maar verder spreekt de stad ons niet aan. Gelukkig is het nog vroeg en kan ik het hotel annuleren. We besluiten door te rijden naar Hailey in de Sun Valley. Misschien dat de naam van deze vallei zijn naam eer aan doet.
We rijden de volgende uren door een prachtig gebied met enorme groene vlaktes en in de verte besneeuwde bergtoppen. In dit gebied woont bijna niemand, een van de redenen waarom de 1e kernreactor hier is gebouwd in 1951. Er is een museum maar verder is het 2300 m2 gebied niet toegankelijk.
Om 5 uur komen we bij het National Park 'Craters of the moon'. Tot Memorial Day is het tot half 5 open maar als we het park toch even inrijden blijkt dat we er toch in kunnen. We maken een snel rondje op de Park loop en maken foto's van de kraters en het prachtige landschap. De toverachtige kraters steken overal boven de bodem uit. Er is ook een hele hoge krater-kegel te zien. Het is er koud en het waait dus we besteden er niet veel tijd.
Ik zet de nieuwe cd van mijn held Morrissey aan en een uur later zijn we in Hailey. En ja, de zon schijnt inderdaad en het is iets warmer dan de afgelopen dagen.
We hebben een fijn hotel; een hele ruime kamer met uitzicht op Sun Valley en de Sawtooth Bergen. We krijgen de tip om te gaan eten bij Da Vinci's. Dit Italiaanse restaurant lijkt op een gewoon woonhuis. Het is niet al te groot en de tafels staan dicht bij elkaar, het is er erg gezellig. We zitten naast een man en vrouw van zekere leeftijd. Ik zit naast de vrouw op de bank en vanaf het moment dat ik de menukaart in mijn handen heb, begint de vrouw tegen mij te praten. Ze raadt ons gerechten aan en wil vervolgens alles weten; waar we vandaan komen, wat we gaan doen en hebben gedaan, hoe we heten etc. Ze vertelt ook veel over zichzelf; ze heet Betty en is 84 jaar, haar tafelgenoot is een vriend en heet David, ook 84 jaar. Ze gaan in juli naar Amsterdam voor een cruise naar Boedapest. Het is zo gezellig dat we nauwelijks aan eten toekomen en het is heel erg lekker! David geeft ons nog wat tips over Seattle waar hij vandaan komt en Betty vertelt ons wat we moeten zien in Sun Valley. Het liefst zou ze onze gids zijn maar daar ga ik maar niet op in. Ze is ontzettend aardig en enthousiast maar we zouden geen moment rust hebben.
Op de hotelkamer gaan we Netflixen.

412 km gereden

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA