Het is 0 graden als we wakker worden. Het is pas half 7 maar we zijn ook vroeg gaan slapen dus dat is niet gek. We kijken of we in de buurt zo vroeg al kunnen ontbijten en dat blijkt bij Montana Cup te zijn, die naast onze airbnb zit. Ik bestel een ontbijtburrito (mijn favoriet) met groente, Klaas een bagel. Een goeie bak koffie erbij.
Het is nog steeds koud als we wegrijden naar Yellowstone National Park. Nu komt die stoelverwarming erg goed uit. Ik ben bang dat ik deze auto erg ga missen in Nederland. We rijden naar het zuiden over de prachtige Highway 89 die door het dal van de Yellowstone rivier. Er is niet veel verkeer. Links en rechts van ons liggen groene weides waarin honderden bizons grazen. Dichterbij de plaats Gardiner waar de noord-ingang van het park is wordt het dal smaller en gaan we omhoog.
Om 10 over 9 komen we bij de ingang van het park aan. We kopen bij de ranger de annual pass. Deze pas is een jaar geldig en we kunnen er alle nationale parken mee in. We volgen de weg verder omhoog en komen bij het Albright Visitor Center. Het is koud als we de auto uitstappen en naar het Visitor Center lopen en het begint zelfs te sneeuwen! In het Center is een tentoonstelling van alle dieren die in het park rondlopen; handig want wat is het verschil tussen een Moose en een Elk?

De wegen in het park maken een 8 vorm. Wij doen vandaag het bovenste rondje (loop) omdat we morgen toch naar het zuiden rijden voor onze nieuwe accommodatie. We rijden linksom in oostelijke richting naar de Lamar Valley. Deze plek is een tip van onze gastheer en vrouw van de Bitter Root B&B. Heather komt hier vaak kamperen en zei dat we hier de meeste dieren kunnen zien. Na 20 minuten begint de zon te schijnen. Er zijn prachtige uitzichten op het dal links van ons. Op een parkeerplaats staan mensen met fototoestellen en verrekijkers. Wij stoppen ook. Beneden zien we een groep herten op een open plek in de bossen staan.
We volgen de Lamar rivier en komen in de vallei aan, we zien weer honderden bisons, een hert, een blauwe vogel (the mountain blue bird) en geiten. De dieren zien we meestal niet als eerste maar zodra voor ons auto's langs de weg staan met mensen ernaast die fototoestellen in de aanslag hebben weten we dat we moeten stoppen. Dit maken we eigenlijk nog tientallen keren mee. Niemand vindt het raar dat je zomaar stopt en foto's maakt.
Helaas kunnen wij ons rondje niet afmaken. De weg die doorgaat naar Yellowstone Canyon is afgesloten. Het is ook nog maar voor in het seizoen. Het echte seizoen begint maandag de 27e als het Memorial Day is. We moeten dus terug naar het het kruispunt bij het Visitor Centrum en daar kunnen we door naar het zuiden. We komen langs de Mammoth Hot Springs; kalkterrassen met heet water en geisers. Na 10 minuten moeten we ineens stoppen, er zijn wegwerkzaamheden. We staan er wel 20 minuten. We moeten een auto volgen, de zogenaamde pilot car. Achter op de auto staat "Follow me". We rijden een heel stuk in colonne over een onverharde weg. Niet lang nadat we de gewone weg weer op kunnen stuiten we op weer een hele rij geparkeerde auto's langs de weg. Wat hebben we geluk: links naast de weg op de weide achter wat struiken loopt een zwarte beer. Klaas gaat de auto uit om de beer te fotograferen en ik volg de beer vanuit de auto met de verrekijker. De beer is ver weg dus de foto is niet heel duidelijk. Ik zet bij de foto wel dat het de zwarte beer is.
We slaan een aantal kilometers later af naar Canyon Village. We stijgen naar 2500 meter en het sneeuwt flink. In het restaurant van de Village eten we wat. Hiervandaan is het 10 minuten naar de Canyon of the Yellowstone. We parkeren de auto en lopen het pad op naar het uitzichtpunt "Artist point". Hier zien we de rivier de Yellowstone de canyon in storten. De waterval is indrukwekkend en de kleuren van de canyon maken het een hele bijzondere plek en inderdaad ook schilderachtig. Mensen maken foto's van elkaar, fotocamera's worden heen en weer gegeven. En altijd is de eerste vraag: "Where are you from?"

Voor de bezienswaardigheden van vandaag is het genoeg geweest. We rijden terug naar de noord-ingang. Tot aan deze plek hebben we sneeuw. Dan dalen we wat af en op de highway 89 begint de zon te schijnen. Door de zon is het weer een mooie rit waar we flink kunnen doorrijden. Lekker op cruise-control en een afspeellijst van Spotify aan. We doen boodschappen bij de 'Town & Country' en nemen 1 biertje bij de brewery onder ons. Klaas haalt een pizza en die eten we aan onze eettafel op. Het was een lange maar fantastische dag, morgen gaan we weer! Dus vroeg slapen.

423 km

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA