Een reisdag vandaag. Klaas gaat tanken en broodjes halen. Ik zet ondertussen koffie en plan de reis. Als Klaas terugkomt zegt hij; "ik heb ook broodjes gehaald bij die knappe bakker van je. Hij is inderdaad heel knap." Na het ontbijt bezoeken we eerst Taos Pueblo, een dorp waar al meer dan 1000 jaar Pueblo indianen wonen. Het is maar een paar kilometer rijden van ons huis. We betalen toegang bij het loket aan het begin van het dorp. We mogen bijna overal komen en foto's maken. Het is nog vroeg en al warm. Er worden ook rondleidingen gegeven. We besluiten zelf rond te lopen en achteraf heb ik spijt dat we de rondleiding niet hebben gedaan. Die worden namelijk gegeven door de Pueblo indianen zelf. Je komt dan veel meer te weten en je kunt vragen stellen. De volgende keer dan maar.
In het dorp staan adobe woningen, sommige met meerdere verdiepingen. Er zijn in de woningen geen trappen, maar je kunt de bovenste verdieping alleen via een ladder bereiken. Dit lijkt me best lastig als je wat ouder wordt. De huizen hebben weer zo'n typische bruine kleur. Door het dorp stroomt een kleine zijrivier van de Rio Grande. Op de achtergrond zien we de bergen waar we gisteren nog doorheen reden. Er staat ook een mooie kerk. Helaas mogen er geen foto's worden gemaakt in de kerk. Er zijn beelden te zien van onder andere vrouwen met roze gewaden aan. We lopen helemaal rond en een aantal inwoners heeft buiten tafels neergezet waar ze bloemstukjes, sieraden of kunst verkopen.

We bijven niet lang omdat we nog een lange rit te gaan hebben. We gaan op weg en slaan af in westelijke richting, vanaf nu rijden we alleen nog naar het Westen, zodat we uitkomen in San Francisco. We zijn nog maar net een paar kilometer verder als we over de Rio Grande Canyon Bridge komen; een brug over een enorm diepe kloof van de Rio Grande rivier. We parkeren de auto op de parkeerplaats en gaan kijken. Op de brug maken we enkele foto's.
De rit naar Durango duurt 3,5 uur. We rijden door groene valleien en passeren weer een pas op 3000 meter hoogte. Ik hoor aan Klaas dat hij moeite heeft met ademhalen op deze hoogte ook al zitten we in de auto. Dat was gisteren op de Bobcat pas ook. Op een gegeven moment rijden we een voor ons nieuwe staat binnen: Colorado.
Durango is een aardig plaatsje, we lopen door de levendige hoofdstraat. We eten in een brewery en Klaas doet nog even mee aan een jam van lokale muzikanten in een cafe.

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA