Vandaag laten we de woestijn achter ons na meer dan 3 weken. Ik had altijd het idee dat een woestijn een grote zandvlakte was, zoals de Sahara maar niets is minder waar. De woestijnen hier zijn zo ontzettend gevarieerd en er groeit genoeg. Zelfs het mooie, groene National Park Zion is een woestijn! Dankzij alle fantastisch georganiseerde visitor centers hebben we heel wat geleerd over woestijnen.
Omdat de Tioga Pas naar Yosemite Park nog dicht is moeten we de winterroute rijden naar het Westen en dan noordwaarts. We dalen af via Kern Canyon langs de wilde rivier Kern en komen uit bij Bakersfield. Hier nemen we de highway richting Visalia en komen in een heel ander, zeer gevarieerd landschap terecht. We zien jaknikkers voor oliewinning, enorme plantages met kleine groene boompjes dat sinaasappelboompjes blijken te zijn, spoorlijnen en palmbomen in San Joaquin Valley.
Aan het einde van de middag bereiken we Sequoia National Park, bekend van de enorm grote bomen. We rijden omhoog langs de rivier. Langs de weg staan prachtige witte bloemen, ze lijken op lupines. Via haarspeldbochten komen we steeds hoger en het wordt kouder. We komen terecht op 2000 meter hoogte, het is 14 graden.
We zien de Sequoia bomen en maken foto's, we lopen een eindje naar de Sherman Tree, de grootste boom. Dan moeten we dezelfde weg weer terug naar beneden met een heleboel auto's tegelijk. Lekker hardrockmuziek aan, ondertussen wordt het weer warmer.
Terug op de Highway kunnen we lekker doorrijden, we worden bij onze airbnb in Woodlake verwacht. We komen langs een meer waar mensen aan het zwemmen zijn. Onze airbnb is op het platteland in the middle of nowhere, we moeten even zoeken. Maar de honden begroeten ons en de deur van onze country suite is open. Een van de gastheren, Charles, begroet ons. Hij raadt ons om te gaan eten bij Dora’s in Woodlake. Dit doen we en eten lekker huisgemaakt Mexicaans eten. We gaan vroeg slapen want het was een lange reisdag.

Geschreven door Inge.Klaas.NorthWestUSA