Dag 9 : Mammoth lakes - Death valley

Wat een lekker bedje zeg. Met hele zachte warme dekens. We hebben dus prima geslapen. Om vijf uur (alweer) ben ik wel even wakker maar slaap daarna tot half zeven. Dan begin ik aan Mn Facebook rondje en lees alle reacties en zorg dat ik bij ben. Zo leuk op de vroege ochtend.

Om half acht zet ik FaceTime aan en zie ik Mn ouders en katjes weer even. Gelukkig gaat alles goed daar. Hoor dat het koud is in Nederland. Nou hier niet. We hebben nog elke dag zon gehad. En prima temperaturen overdag. Alleen in de avond koelt het snel af. Al gaan we nu wel richting de woestijn dus zal het ook warmer worden.

Er is een ontbijtje bij hier dus we lopen naar onder. We pakken ons allebei twee boterhammen met pindakaas en een kop koffie voor Rob. Dan is het weer inpakken en inladen. Zijn we niks vergeten ?! Nee we zijn klaar voor het volgende stukje van onze roadtrip.

We beginnen bij Schat bakkerij. Een Nederlander die twee vestigingen heeft in de regio. Een in Mammoth lakes en een in Bishop. Hier is het een chaos binnen. Veel mensen die willen bestellen. We willen een brood hebben maar de 7 granen die we willen hebben ze niet. Dan maar een ander. We vragen welke lekker is en ze raden een asiago aan. Prima doe die maar. Als later het label erop zit en we naar buiten lopen zien we dat het een cheese brood is. Lekker voor mij. Voor Rob iets minder. Ach hij moet maar even proeven.

Tijd om Mammoth te verlaten en richting de Alabama Hills te rijden. In Big Pine stoppen we om weer de tank vol te gooien. Bijna 13 gallon dit keer. Benzine is duur hier. 3,80 dollar per gallon. Maar we kunnen weer een eindje ermee.

Bij Lone Pine slaan we af naar de Alabama Hills. Hier zijn wel 400 (western) films opgenomen. Het is er weer prachtig. We rijden via movie flat road naar de parkeerplaats voor mobius arch en stappen de arch loop op. Het is een klein kwartier lopen naar de arch. Als je door de boog kijkt zie je mount Whitney. Dan lopen we in tien minuten terug naar de parkeerplaats. Het is warm. 26 graden en amper schaduw. We drinken dan ook op dat kleine stukje een halve liter weg.

Het wordt tijd dat we naar Death valley gaan. We nemen de 190 en stoppen aan het begin even bij het visitor center. Even een plasje doen. We nemen meteen maar een kijkje in het visitor center. Op de parkeerplaats happen we wat van het brood van Schat. Hmmmm echt lekker. Vers vooral en een lekkere smaak. Zelfs Rob eet een stuk terwijl het toch echt naar kaas smaakt. Maar hij vindt het ook lekker.

We gaan op zoek naar de Joshua tree album locatie van U2. Thuis had ik opgezocht waar deze precies ligt. Het klopt precies wat ik had opgeschreven. Tussen mile marker 32 en 34 op de 190 moet je stoppen. Links van je is een bergkam met een rood hart erin. Daar parkeer je en loop je 500 meter rechts de woestijn in. Je ziet vanzelf de reflectie van de koffers. We have found what we are looking for.

Yeah holly ground voor Rob. De boom van het album is helaas dood maar
de boom ligt er wel nog altijd. Er liggen veel U2 spullen van fans. Gitaren, drumsticks, drie koffers vol blaadjes, vlaggen en noem het maar op. We schrijven onze naam in het boek en op het blik. Dan maken we nog een riedel foto’s en lopen terug. Gelukkig waait het iets want het warm. Alsof je in een airfryer loopt. We leggen twee stenen op de mile marker en schrijven U2 klein op het bordje. Voor de volgende fans.

Een paar mijl verder staat het welkomsbord van Death valley. Even stoppen natuurlijk voor een foto. Het wordt warmer en warmer als we verder rijden. Bij panamint springs stoppen we heel snel langs de weg voor een foto van de weg. Dat betekend midden op de weg gaan staan en je camera laag houden. Zes jaar geleden heb ik daar ook een foto gemaakt.

Het is de bedoeling om bij Rhyolite uit te komen. Dit is ook een soort van ghosttown. En dus rijden we langs stovepipe wells en de duinen richting Beatty. Ik ben alleen even druk bezig met appen terwijl Rob gewoon doorrijdt de verkeerde kant op. Gelukkig vraag ik na vier mijl of hij geen afslag heeft gezien. Ja hoor een tijdje terug. Zucht... omdraaien dus en dan de goede kant uit We komen er amper auto’s tegen. Als we aan die kant Death valley uitrijden rijden we zo de staat Nevada in. Rob stopt warempel bij het bord om een foto te maken. Ik had het even gemist want ik was druk bezig het verslag bij te werken.

Dan is het nog maar een klein stukje naar Rhyolite. We stoppen eerst bij het Goldwell open air museum. Hier staan een paar hele gave beelden. Zoals het laatste avondmaal maar dan gemaakt van allemaal spoken. En de lady dessert : the Venus of Nevada. Een groot Lego vrouwtje. De wind hoor je fluiten daar. Maakt het wel extra spooky.

Vanaf daar is het maar een stukje naar de ghosttown. Hier is niet heel veel te zien. Er staat nog een ruïne van een school, een bank en een treinstel. Ook staat hier het Tom Kelly’s Bottle house. Een huisje geheel gemaakt van flessen. En een hele mooie oude pick-up. Perfect voor foto’s.

Het is ondertussen half vier. We stappen de auto weer in en rijden terug naar stovepipe wells waar we vanavond slapen. Buiten is het maar 44 graden. Vorige keer zaten we op 48 graden. Desalniettemin is het warm zat. Alsof iemand constant met een warme föhn naast je loopt.

We checken rond vieren in en krijgen kamer 63. Voor we naar de kamer gaan nemen we een lekker vers gebakken koekje in de lobby. Jammie die smaken goed. Kamer 63 is een patio room. De kamer is prima is orde. Wel maar 1 klein bed maar het is maar voor 1 nacht. Binnen is het lekker koel.

Om half zes gaan we eten. We nemen allebei een angus burger met frietjes. We willen op tijd klaar zijn met eten aangezien we nog naar de duinen willen voor de zonsondergang. De burger smaakt echt prima en de borden gaan ver leeg op een paar frietjes na.

We pakken de auto en rijden naar de mesquite flat sand dunes. De zon is al achter de bergen maar kleurt de andere kant mooi roze/oranje/paarsig. De maan is ook al wakker en staat hoog aan de hemel. Hopelijk zien we sterren vanavond. Buiten is het in ieder geval nog iets om dood te blijven zo warm. Nog altijd 41 graden.

We zien wel duizenden sterren buiten als het donker is. Het is bijna volle maan en die zorgt samen met het licht van het hotel dat het niet helder is buiten. Toch als je een tijdje blijft staan kijken zie je er steeds meer. Alleen wil je niet lang buiten zijn want het is warm !!! Gauw weer terug naar binnen waar we nog een puzzel maken en wat lezen. In de douche hangt een zandloper zodat je probeert niet langer als vijf minuten te douchen. Makkie.

Met een grote ventilator die boven ons draait gaan we slapen. Hopelijk houden we het zo een beetje koel.

Geschreven door Estherenrob