Geen ontbijt in mijn hostel. Er staan wel automaten op de hoek van de straat waar je diverse maaltijden uit de muur kan halen . Ik test het uit met een druk op de knop voor een broodje kaas/hesp, maar de machine weigert dienst. Koekjes en noten dan maar.

Het is nog een half uurtje droog maar net voorbij het stuwmeer van Proserpina kondigt de eerste bui zich al aan.
Bijzonder jammer want het gaat verder over een mooie wat geërodeerde asfaltweg tussen grasland vol eiken. Hier en daar staan koeien.
Na de voorbije en met de huidige regenval kies ik ervoor om over de grote autoweg N630 de camino verder te zetten. Ik mis dan wel de doorsteek door het natuurpark Cornalvo, maar ik heb er toch mooi zicht over vanop de weg.

In een weide waar mest werd uitgereden zit een troep zwarte ibissen te smullen van insecten die ze vinden. Ik hou het bij het inmiddels gekende koekje.
Na zo'n 20km autoweg bijna zonder auto's, besluit ik toch nog eens het 'echte' caminopad ter hoogte van Alcuescar.
Een heel mooi zanderig pad, maar bijzonder slijkerig en ik moet diverse stukken te voet afleggen. Het doorbreekt wel even het meer eentonige van de asfaltweg.

Rond 12u30 zoek ik iets te eten in Casas de Don Antonio, maar het is voor de Spanjaarden nog véél te vroeg om te eten. De verschillende ooievaars in groepshuisvesting op de kerktoren maken het kleine ommetje ook wel waard. Ik keer terug naar de autoweg.
In het volgende dorp, Aldea Cano, probeer ik het nog eens en gidst een local me naar een bar. Die zit goedgevuld met lawaaierige dorpsbewoners, die niet praten maar roepen met elkaar. Ik krijg er wel een smakelijke croque voorgeschoteld. Intussen passeert er buiten nog maar eens een stortbui.

Voorbij Valdesalor ontmoet ik een koppel fietsende Duiters en samen krijgen we 5 minuten zonneschijn. Ook zij kozen vandaag voor de N630.

De laatste 7km probeer ik nog eens offroad, door een boomloos landschap maar dat door het gesteente wel iets bijzonders heeft. Natuurlijk is het weer bijzonder glibberig en vol plassen die ik zo goed als mogelijk probeer te ontwijken. Dikke wolken pakken samen en er vallen wat donderslagen.

Met een laatste klim bereik ik de Plaza Mayor in Cáceres. En dan barst het onweer los, het regent zelfs binnen in mijn mooi ingerichte zolderkamer.
Pas rond 18u30 houdt het regengeweld op en probeer ik in een sneltempo de stad te ontdekken.
Gisteren bevond ik me in het romeinse tijdperk, hier is dit een volledig middeleeuws centrum met vestingmuren, torens, kerken en klooster en een joodse wijk. Zeer de moeite! Het historisch centrum was overigens ook decor voor Game of Thrones. Ik zal toch eens moeten kijken naar de serie.

Ik proef nu ook maar eens van het ibericovarken. Er valt nog maar eens een bui; ik zal maar hopen dat dit de laatste is...
Misschien zal het in Galicië dan 30C zijn?


Weer: veel regen
Geklommen: 772m
Gedaald: 565m
Min hoogte: 212m
Max hoogte: 481m
Routescore: drie sterren

Geschreven door Eriks.reisverslag