De Via de la Plata is een zeer oude handelsroute van het zuiden naar het noorden in Spanje. De romeinen bouwden de route verder uit vanaf Merida (waar ik hopelijk morgen aankom) en zorgden voor het plaveien en infrstructuur langs de route. Maar ook tot in de middeleeuwen was deze route de weg om ondermeer het goud uit de nieuwe wereld landinwaarts te brengen. En de route werd ook een pelgrimsroute naar Santiago de Compostela toen er in de achtste eeuw de overblijfselen van apostel Sint Jacob werden gevonden. In het nederlands spreekt men van de Zilverroute, een letterlijke vertaling van 'plata' maar de naam is een verbastering van het moorse 'balata' wat geplaveid betekent.

Ik neem een sober ontbijt samen met twee pelgrimkoppels, een Spaans en een Brits en we hebben een korte babbel.
Om 9u rijd ik onder een zwaarbewolkte hemel over een verlaten tweevaksweg doorheen weiden vol (steen?)eiken. Het gaat vrij vlot, de hellingen zijn geleidelijker dan gisteren.
De eerste druppels vallen. Na 11km bereik ik Real de la Jara. Net buiten het stadje sla ik een veldweg in. Een prachtig decor staat me op te wachten, inclusief kasteelruïne, rivier en veel groen. Het lijkt me meer Ierland of Schotland dan Extremadura, want dit is wel de provincie die ik net binnen reed.

Het pad gaat op en af, soms vlot en soms is het uitkijken geblazen door putten, kiezels en keien of modder. Typisch zijn ook de vele betonnen oversteekjes langswaar overtollig water of kleine stroompjes wegvloeien. Ik schrik even als een grote hond uit het niets opduikt, maar gelukkig heeft die meer schrik van mij en vlucht hij weg.
Helaas verstoort de intenser wordende regen later enigszins de pret. De bomen staan net te ver van de weg om wat beschutting te bieden. Al mijn regenattributen komen er dus aan te pas.

Verderop gaan de hemelsluizen helemaal open en vlucht ik naar het tankstation om even te schuilen.
Ik ben er getuige van een hevige discussie tussen een Spaanse buschauffeur en een Britse campereigenaar die zijn camper op de busparking plaatste. Hoewel er nog massa's busplaatsen zijn, neemt de Spanjaard dit zeer serieus en haalt er -zeer tot ongenoegen van de Brit- een bewakingsfirma bij. Vloeken en beledigen tussen beide partijen, neen het is blijkbaar toch niet al peis en vree langs de camino...

De zondvloed is gelukkig snel voorbij, ik vervolg mijn traject over een asfaltweg. Weinig auto's maar de autostrade vlakbij is even een stoorzender. Ik krijg nog een lange klim (3km) voorgeschoteld tot ik het vrij uitgestrekte stadje Monesterio bereik.
Hier ontmoet ik nog twee fietsers, maar dat zijn zowat de enige pelgrims die ik vandaag zal tegenkomen.

Na een korte middagpauze gaat het vrijwel de hele namiddag over een onverhard pad.
Er staat intussen een stevige wind, maar die is mijn bondgenoot.
En ook de zon durft zich weer vertonen, weliswaar met tussenpauzes van gedruppel. Echt warm is het ook niet, voor een regio die men de braadpan van Spanje noemt...de rollen lijken omgekeerd aan deze op het thuisfront.
De dehesa is zeer desolaat, maar in de positieve zin.

Ik zie de eerste cerdos negros, zwarte varkens die men kweekt voor de jamón iberico.
Het riviertje dat ik moet doorwaden, blijkt dieper dan verwacht. Een mooie plek alweer om even halt te houden.
Dan krijg ik een weidser landschap te zien, met akkers, velden vol zonnepanelen en meer en meer grote boerderijen.
Het is wat balanceren als de weg weer bijzonder modderig wordt (ik heb mijn les geleerd) en de onverharde wegen fietsen dus niet echt supervlot.

Om 17u bereik ik het stadje Zafra, wat men klein Sevilla pleegt te noemen. Er is wel iets van, maar toch lichtelijk overdreven als je het mij vraagt. De vriendelijke dame in de toeristische dienst waar ik een stempel voor mijn credencial ga ophalen spreekt over 'Zafra, Sevilla la chica'.
De marktplaats is best levendig en ik slenter kort door de straatjes.
Een pizza met ibericoham (sorry varkentjes) wordt mijn avondmaal.


PS voor Ivo en 'outsiders' : de moederkoekjes zijn inderdaad havermoutkoekjes, liefdevol en voor elke tocht traditioneel gemaakt door mama en in een doos meegegeven voor in mijn fietszak. Ze smaken! Hoe kan je het trouwens raden?

Gespotte vogels: hop, blauwe ekster, overal grauwe gors, nachtegaal, rode wouw, buizerd, kneu, distelvink, boomleeuwerik, kwartel, ooievaar...





Weer: zwaar bewolkte voormiddag met af en toe regen en twee hevige stortbuien, namiddag afwisselend zon, wolken en lichte regen met stevige wind/rukwind uit het zuiden
Min hoogte 430m
Max hoogte 760m
Geklommen 1255m
Gedaald 1197m
Routescore 4 sterren

Geschreven door Eriks.reisverslag