Vooraf wil ik iedereen danken voor de vele reacties. Pindat maakt het (nog) niet mogelijk om individueel te antwoorden, dat is dus wat vervelend, maar ik lees de opmerkingen zeker wel en met veel plezier!

Wegens geen bakker dichtbij ontbijt ik dan maar met een restje pizza van gisterenavond. Het smaakt nog ook.
Het is zwaar bewolk en er vliegt wat lichte miezelregen. De voorziene route bedraagt 34km maar dat lijkt me net iets teveel van het goede. Ik kort de start wat in en kies een kortere weg door het Bois de Ghlin. Die gaat langs de koninklijke golfclub en dan een mooi stuk onverhard door het stille bos. Door de inkorting met zo'n 2km mis ik wel de kapel van Mouligneau.
Na een mooie 3km bosweg ben ik terug op de GR en volgt nog wat bos (Bois Brulé).
Ineens voel ik nattigheid. De onderzijde van de rugzak lekt. Mijn onderrug en broek zijn ook al nat. Het darmpje van de camelbag moet weer losgekomen zijn. Weliswaar had ik de waterzak nog in een plastic zak gestoken, maar toch niet voldoende lekproof precies. Gelukkig zit alles in de rugzak waterdicht verpakt. En meer dan 1 liter kan ik ook niet nat worden. Ik fix het euvel en ga dan verder richting Mons.
Daarvoor moet ik langs een spoorwegbrug waaronder een monumentje hangt voor twee moedige Britse/Ierse soldaten die de Duitsers op afstand hielden terwijl hun troepen zich in veiligheid brachten. De ene wordt neergeschoten, de andere wordt krijgsgevangen genomen. Mijn natte broek is dus zeker maar een futiliteit.

Langs Le Grand Large -met recent ingerichte jachthaven en een nieuw zwembadcomplex (zou Elio hier zijn baantjes zwemmen?) trek ik beetje bij beetje en langs een rustige weg de stad in.
De GR voert langs enkele historische bezienswaardigheden en het is voelbaar dat de stad op een heuvel ligt.
Mooie stad vind ik en waar ik met wat meer tijd en absoluut zonder rugzak nog eens moet terugkeren!
Rond de Sainte Waudru is het nogal een bouwwerf maar het imposante kunstwerk 'Lucie et les papillons' van de kunstbiënnale 2018-19 trekt mijn aandacht.
Het belfort van 87m hoog domineert de stad, de jeugdherberg ligt aan de voet ervan.
Ik ga op en neer door kleine straatjes met kleurrijke huizen en beland dan op de Grote Markt. Het stadhuis blijkt ingepakt voor renovatie en het symbolische aapje (le singe du grand garde) vind ik bijgevolg niet.

Ik verlaat de hoofdstad van Henegouwen langs een wat drukkere weg en langs het park WauxHall. De rust keert weer wanneer ik de grindweg insla die achter villa's met riante tuinen loopt, richting Hyon.
Dan moet ik toch nog eens de hulp van een wandelstok inroepen want een stenige steile holle weg klimt naar het Bois de Mons.
De zon komt dan ineens toch tevoorschijn.
Ik bekom even van de inspanning onder een mooie grote lindeboom.

De bosweg eindigt in Spiennes. Ik volg verkeerdelijk even een andere GR (412) maar heb het gelukkig snel door.
Ik merk het kleine riviertje La Trouille en zal dit nog een paar keer ontmoeten vandaag. Net buiten Spiennes ligt een prehistorische silexsteengroeve.

Dan klimt het geleidelijk op een onverhard pad langs een bosrand met mooi zicht op een min of meer bocagelandschap. Er volgt een lang en recht karrenspoorpad van meer dan 2km en ik zie ook kalkrotsen links van me (Le Caufour). Ik ben bijna in Harmignies. Hoewel ik gepland had om hier de bus te nemen om het te beperken tot ongeveer 23km, stap ik dan toch maar door. Ik ben hier nu toch...
Na een volgende veldweg wijst witrood naar rechts maar ik zie geen pad, enkel een draaimolen. Daarachter ligt een grasveld waar ik dan maar zelf een weg baan richting lager gelegen kerkhof. Daar wacht een tweede en even smal molentje me op. Ik kan er met de rugzak net tussen en kom in Givry.
Ik zie nogmaals La Trouille, dat blijkbaar een visrijk watertje is; ik zie er heel wat forellen rondzwemmen.

Na een korte pauze vat ik de laatste kilometers voor vandaag aan. Dat wordt opnieuw een zeer lange rechte veldweg die in het eerste stuk met wel zeer grove kiezels aangevuld is. Goed voor tractors maar nogal pijnlijk voor mijn voeten. Ik ben ook op mijn hoede bij het passeren van de afgelegen boerderijen en hou de dogdazer paraat.Gelukkig blijft het bij wat geblaf op veilige afstand. Van op deze hoogte heb ik mooi zicht op Mons en de terrils. Ook staan hier best wel veel windmolens.
Bijna op het einde van de veldweg zie ik nog een ree over de akkers richting bos (Bois d'Avau) lopen.
Ook hier vond ik geen slaapplek langs de route en moet ik afwijken.
Stilaan puffend bereik ik Rouveroy. Nog ruim een kilometer tot Croix lez Rouveroy waar ik een sympathieke chambre d'hotes (Le Relais des Aguises) vind. Er is zelfs een zwembad waar ik alle spieren even kan laten ontspannen, al blijf ik toch wat stram. Het hoeft niet elke dag 32km te zijn! Ik kan hier ook genieten van een heerlijk avondmaal, gelukkig maar want vlakbij is (te voet) geen horeca te vinden.

Routescore: 3,5
Andere gr-trekkers: 0
Hartelijke begroetingen: idem gisteren
Weer: voormiddag zwaar bewolkt, namiddag halfbewolkt en zon

Geschreven door Eriks.reisverslag