Gisterenavond zat ik iets op een terras vanTorgny te eten toen plots een drone kwam piepen. Ik dacht even dat deze van Arnout Hauben moet zijn omdat ik las dat het drietal ook hier ergens verbleef. Pas later vernam ik dat ze rond Virton zaten en vandaar de GR richting Arlon voortzetten. De drone was dus niet van Arnout, misschien plant vtm iets gelijkaardigs?

De dag start met een superverwenontbijt met allerlei streekproducten en alsof het niet genoeg zou zijn, krijg ik nog een extra croissant als lunch mee. Dit is alweer een adresje om te onthouden, mooie streek ook om te wandelen.
Om 9u30 klim ik me al te pletter om uit Torgny te raken. Het gaat nog iets zuidelijker en dus doorheen Frankrijk.
Ik passeer rustige dorpjes waar de boerderij naast de kerk staat.
Na 12km fiets ik terug België binnen nabij Grandcourt, in de omgeving van Virton.
Het microklimaat dat hier zou heersen kan ik bevestigen: er is veel zon vandaag en het is behoorlijk warm.

Ik passeer het Belgische Saint Remy en mijn traject is geregeld ook met de rood-witte GR streepjes aangeduid. Misschien bots ik toch nog wel op Arnout? Maar ik vermoed dat dit niet de gr129 is, en ik net iets zuidelijker fiets.

Voorbij Musson rij ik een kleine straat in waar je op zondag enkel kan wandelen of fietsen. Ik picknick hier, aan het riviertje La Batte. Als ik wil vertrekken zie ik plots een zwarte ooievaar overvliegen en in het bosje aan de overkant roept een wielewaal. En boven het riviertje scheert een ijsvogel, een duiker in of door. Sorry voor de niet-vogelliefhebbers, maar zo'n onverwachte waarnemingen maken deze mens content!
En het is nog niet gedaan...

Ietsjes verder volg ik een luxe vrijliggend fietspad, helaas omhoog. Een roofvogel trekt mijn aandacht. Tijd om eindelijk eens mijn lichtgewicht verrekijkertje boven te halen. Inderdaad, een majestueuze rode wouw zweeft voor me uit. Het zonlicht zorgt voor de perfecte belichting en de verrekijker is nog beter dan ik verwachtte van zo een kleinood. Dank aan Jeroen Porteman!!
Kortom het is hier een waar vogelparadijs. En dan vergeet ik nog bijna de alom tegenwoordige geelgors en veldleeuwerik te vermelden.

Frankrijk laat ik achterwege, het is nu fietsen op de grens met Luxemburg. Dat blijkt al in de naamgeving van de dorpjes die alle iets met -ange hebben.
Iets minder prettig rijden is het tussen Aubange en de wat grijze ijzerindustriestad Athus.
Daar gaat het steil omhoog het bos in maar boven verandert het pad in iets dat eerder voor de ervaren mountainbiker is weggelegd. Ik vind een alternatief -vandaag geen omwegen!- en laveer dan van dorpje naar dorpje tussen velden met korenbloemen en ook een flink aantal windmolens.

En dan bereik ik Aarlen, hoofdstad van Luxemburg en zoek ik de camping die een eindje buiten de stad ligt. Bovendien langs een zeer drukke weg die eerder een snelweg lijkt. Ik durf er bijna niet te fietsen.
Blijkbaar is het vooral de avondspits van Walen die in Luxemburg werken en huiswaarts gaan.
Ik zie het niet zitten om terug naar de stad te keren of een restaurant te zoeken. Ik haal iets aan de overzijde van het weg waar een tankstation gelukkig ook eetbare zaken verkoopt. Hiervoor moet ik wel tweemaal mijn leven wagen...

De camping is een favoriet bij Nederlanders op weg naar het zuiden. Normaal is deze al rond de middag volzet. Als ik toekom rond 16u staan er misschien 10 caravans.
Druppelsgewijs komen er wel nog wat bij later op de avond. Ook een groepje fietsers arriveert, weliswaar met de trein. Zij fietsen morgen en overmorgen terug naar Leuven. Wat een watjes!

En Arnout heb ik dus niet gezien. Ik zou kunnen wachten tot zij morgen in Aarlen arriveren, maar ik heb andere plannen...

STATISTIEK

Vandaag gefietst: 72km
Totaal gefietst: 634km (7 fietsdagen)
Op: 1007m
Neer: 841m
Max hoogte: 412m
Min hoogte: 193m
Routescore: 2,5 sterren
Verblijfscore: 2,5 sterren
Weer: licht bewolkt, zon

Geschreven door Eriks.reisverslag