Ik probeer vroeg te vertrekken want de weersvoorspelling voor vandaag is niet bijster goed.
Het ontbijt laat even op zich wachten en krijg ik op de kamer geserveerd. Zeer uitgebreid en ik laat het me smaken.
Om 8u30 vertrek ik en volg ik nog een zevental kilometer de Vennbahn (L47). In Lommersweiler steek ik na een eerste korte fietstunnel de Belgisch-Duitse grens over. Vanaf hier volg ik gedurende 17 kilometer de bordjes EAR of EifelArdennenRoute. Het eerste dorpje lijkt wel een weggestopt gehucht met een hoog alpengehalte. Beide zijden van de fietsweg zijn door groen omgeven en de bermen zijn bijzonder kleurrijk met ondermeer vingerhoedskruid, ossetong, blauwe monnikskap, brem...
De groene 'koker' wordt een echte koker als ik doorheen een lange koele fietstunnel rijd. Terug in het groen zie ik een grauwe klauwier, rode wouw en flink wat geelgorzen.
Tot Pronsfeld blijft het droog en gaat het ook zeer vlot, maar omstreeks 11u begint het te miezelen.
Van hier volg ik de Prümroute. De eerste kilometers zijn nog groen maar vanaf het dorpje Waxweiler moet ik voor het eerst vandaag de weg met auto's delen. Het gaat hier steil en lang de hoogte in via haarspeldbochten. De regen verdappert en de bomen blijven achterwege. Laaghangende wolken maken de Eifel iets minder uitnodigend.
In Feuerscheid switch ik naar de Nimsroute in de vallei van de geijknamige rivier, richting Bitburg.
Eerst gaat het nog (langzaam) door bos, maar aan de rand van een autosnelweg. Dan kom in een landelijker stukje Eifel met weiden en grote boerderijen.
Ik vind een droog picknickplekje in Nattenheim, waar het zowaar stopt met regenen.
Maar als ik vertrek doet het dorp zijn naam eer aan. De route maakt korte steile klimmetjes en dito afdalingen. Ik zie drie platgereden vuursalamanders, terwijl dit op het eerste gezicht niet hun biotoop lijkt.
Het vrijliggende fietspad stopt en ik word over autowegen gestuurd.
In de hevige regen fiets ik door Bitburg, eerst langs de brouwerij die in een woonwijk ligt en nog in uitbreiding is. Wanneer de regen met bakken uit de lucht valt, duik ik even onder een brug maar nat ben ik toch, dus kan ik beter toch doorrijden.
Ik schakel over op de Kylltalroute. Dit is een mooie groene route langs de intussen goed stromende rivier Kyll, af en toe langs een spoorlijn. Ik merk een reebok op het spoor die voor me uit loopt en dan toch het bos in springt.
Jammer dat de regen het wat verpest, maar dat is natuurlijk niets bij de waterellende die ze hier vorig jaar meemaakten. De schade is nog steeds zichtbaar; brug- en oeverwerken zijn her en der nog volop bezig. Dit heeft tot gevolg dat stukjes van de fietsweg 'gesperrt' zijn (niets steeds aangeduid) of dat ik in het beste geval me nog net tussen een vrachtwagen kan wringen.
Ook 5 kilometer van mijn einddoel word ik de autoweg opgestuurd, in de gietende regen. Sommige chauffeurs zijn uitermate galant, anderen trakteren me op een extra douche.

Ook in Kordel zelf, laatste halte van vandaag, is de Kylweg afgesloten maar ik kan een klein stijgend weggetje volgen naar Burg Ramstein en vind er tegen de ruïne aan mijn hotel. Hier is de tijd blijven stilstaan, maar het onthaal is hartelijk en het ouderwetse heeft eigenlijk wel iets. En ik heb een balkon met zicht op groen en de ruïne.
Oma bereidt me een lekker avondmaal. Ook twee Nederlanders die voor een paar dagen kwamen fietsen schuiven aan.

Bij deze wil ik graag jullie allen nog eens danken voor alle fijne reacties!

Route: 3,5 sterren
(GPS heeft route niet volledig geregistreerd)
Hoogste punt: 561m
Laagste punt: 135m
Aantal trekkers: 4
Streekbier van de dag: Eifeler Landbier

Geschreven door Eriks.reisverslag