De studio valt best mee en ik heb goed geslapen. Rond 6u valt er wat regen, maar tegen achten is er een waterzonnetje tussen de wolken.
Na een mini-ontbijt ga ik tegen 9u op pad, over een keiige veldweg met mooie houtkanten waar nachtegalen en geelgorzen het beste van zichzelf geven.
De bermen zijn roze gekleurd van de esparcette, het lijken wel mini lupines.
De weg gaat voorbij natuureservaat Le Gros Tienne waar ik heel wat aapjesorcideeën zie bloeien. Toch wel bijzondere flora langs deze route!

Dan verdwijn ik even in het Bois du Hart, op de grens van de provincies Namen en Luxemburg. Het pad ligt er modderig bij, al zag ik gisteren erger. Uit het bos kom ik aan een steengroeve waar ik rond ga via een andere bosweg.

In Wellin hou ik even halt aan een oude wasplaats/veemarkt maar de bakker is er helaas dicht en winkels zie ik niet.
Intussen is het zonnig en ik vorder goed over landelijke wegen en veldwegen met keien.
Wellin is de 'poort naar de Ardennen' hoewel het lijkt dat ik de enige ben die erdoor is gegaan.
Geen enkele wandelaar kom ik tegen.

In Chanlin steek ik de Lesse over.
Iets verder moet ik even stoppen door boswerkzaamheden en kijk ik hoe 4 dennebomen vlotjes geveld worden.
Na het geweld hou ik een minipicknick, want er zit niet zoveel meer in mijn mandje. Op een boomstam gezeten krijg ik bezoek van een eekhoorn.

Het is dan stevig klimmen, en het namiddagprogramma bestaat uit een bostocht.
Ik zie wel schoenafdrukken maar geen wandelaars. Ook veel everzwijnsporen, maar geen everzwijnen.

Waar ik terug de Lesse zie stuurt de GR me samen met een 'parcours santé' het bos en de hoogte in. De oefeningen laat ik vandaag maar voor wat ze zijn.
Het eerste deel door het beukenbos is zowaar droog maar even later moet ik door een modderige natte holle weg mijn weg verderzetten.
Het blijft klimmen tot zo'n 400m hoog.

En daar is de Lesse terug. Ditmaal volg ik de rivier opwaarts. Er steekt een serieuze apperflauwte op na 25km.
Ik verlaat de GR129 voor de laatste maar zeer lastige drie kilometers richting Redu.
De wel zéér steile smalle veldweg is er toch teveel aan want mijn drinkbus is leeg, hoewel het uitzicht zeer mooi is.

De laatste kilometer gaat door het bos van legendes en dan bereik ik mijn B&B, een mini blokhut. Klein maar zeer gezellig.

Ik ben bekaf en na een (massage)douche doe ik een kort dutje om wat te recuperen.
's Avonds stap ik nog naar het centrum en eet ik lekker in Il Forno. Jammer van het wel zeer luidruchtige vijftal Amerikanen die voor de hele zaal discussiëren over trappisten, bier, wijn en champagne.

Morgen wordt hier zéér veel regen en onweer verwacht, wellicht sla ik de voorziene tocht over. Nog even plannen qua openbaar vervoer.

Geschreven door Eriks.reisverslag