Ik heb zeer goed geslapen maar de nacht was toch aan de frisse kant. Hierdoor is de buitentent nat en vertraagt dit het vertrekproces. Maar verder is dit een supercamping met uitstekende sanitaire voorzieningen.
Tot Hallschlag volg ik nog de oude spoorweg. Na nog geen half uurtje fietsen met mooi uitzicht op weiden en bos rij ik via Losheim België binnen en volg ik knooppunten.
Ik bevind me terug in de regio St. Vith en het is eerst veel dalen en wat minder klimmen. Na wat landelijke wegjes door ondermeer Manderfeld is het zeer mooi fietsen langs de Our en doorheen een naaldbos. Hier maakt het fietspad enkele serpentines en is het soms zeer/te steil zowel omhoog (20%) als omlaag (15%).
Een ree springt weg tussen de dennenbomen. Twee zwarte spechten laag tegen een boomstam laten zich bewonderen, hun rode pet glinstert in de zon. Maar ze willen toch liever niet op de foto staan.
Het bospad eindigt in Steinebrücken, waar ik nogmaals België binnenrijd. Op de kleine weg die ik dwars, worden twee Nederlandse wagens staande gehouden. Geen idee of dit een stiptheidsactie van douane is of dat er iets meer aan de hand is.
Ik ben op de Ravel L46 doorheen de mooie Ourvallei en rij onder het reusachtige viaduct van de E42. Waarschuwingsborden vragen me uit te kijken voor overstekende vuursalamanders maar ik zie alleen slakken van allerlei slag.
Even ben ik wat te enthousiast de Ravel aan het afrijden en mis ik de afslag naar de Ravel L47. Er zit niets anders op dan terug te keren. In het mooie Auel steek ik de Our over. De Ravel/Vennbahn is hier onderbroken voor werken maar de omleiding over een hoger gelegen weg staat netjes aangeduid. De Vennbahn is ook vandaag weer druk befietst.
Aan de overzijde zie ik de burchtruïne Burg Reuland.
Het is weer wat klimmen en de benen vinden dat vandaag niet zo fijn. Ik ga de grens over en beland voor een half uur in Luxemburg. In Troisvierges is het officiële begin- en eindpunt van de Vennbahn.
Ik rij de route in tegenovergestelde richting als twee jaar geleden op mijn langere route. Zo zie ik het ook eens van de andere kant.
Opnieuw stop ik even aan het monument voor de vier broers Leonard die in januari 1945 vermoord werden omdat ze in het verzet zaten.
Dan rij ik -nog maar eens- België weer binnen. Vanaf hier gaat het alweer over een oude spoorlijn L163 die tot Bastogne loopt. Helaas wel veel ‘vals plat’ maar goed voor 25 kilometer groene corridor.
Groot contrast met het drukke Bastogne/Bastenaken waar scholieren al het einde van de examens vieren met muziek.
Ik hou hier halt en plan nog een rustdag in om de komende en alweer laatste fietsdagen -war vliegt de tijd- nog eens goed te bekijken. En ik wil ook graag het War Museum bezoeken. Want waar het nu zo mooi en idyllisch fietsen is was het in de winter 1944-1945 wel wat anders. Hevige strijd in barre omstandigheden werd hier gevoerd toen Amerikanen de inname van Bastogne door de Duitsers met man en macht trachtten te voorkomen.l

Route: 4 sterren
Weer: bewolkt en zon
Op: 769m Neer: 734m
Min h: 375m
Max h: 597m
Trekkers: 5

Geschreven door Eriks.reisverslag