Vanmorgen hebben we een interview met onze favoriete artiesten, de Rotterdam Singers and Dancers, meegemaakt. Er konden allerlei vragen gesteld worden door het publiek, en het was erg leuk. Drie Britse en een Australische zanger en vijf Oekrainse en een Britse danser. Met een zestal prachtige shows die in GB ingestudeerd zijn. Na het interview kregen we een rondleiding achter de schermen. Daar konden we zien hoe beperkt de ruimte voor de artiesten is, voor hun makeup, hun kleding en het verkleden tussen de nummers. Het was erg leuk. Helaas had ik het geheugenkaartje van het fototoestel in de laptop laten zitten... Dus geen foto's.

Vanmiddag om ca 14.00 zijn we volgens plan aangekomen in deze bijzondere haven aan de Middellandse Zee. Gibraltar heet, ook in het Arabisch, de rors (Jewel Tariq). Deze rots werd in 1704 met een gezamenlijke inspanning door Nederlandse en Britse militairen veroverd tijdens de Spaanse Opvolgingsoorlog in 1704. Bij de Vrede van Utrecht (1713) werd Gibraltar 'voor eeuwig' aan Groot Brittannië toegekend. Sinds die tijd is deze uiterst strategische plek bij de ingang van de Middellandse Zee een belangrijke militaire uitvalshaven voor de Britten. Er is in de Vrede van Utrecht geen termijn genoemd, zoals bv. bij Hong Kong. In tegendeel er is sprake van 'in perpetuity'. GB zegt daarom dat alleen de inwoners bij democratisch besluit een aansluiting bij een ander land kunnen kiezen. Omdat alle inwoners al generaties lang Brits georiënteerd zijn, is er weinig kans op zo'n besluit.

We gingen dus aan wal met Britse ponden in onze zak en een Barclays debitcard. En ook met het Engels konden we ons in de communicatie wel redden. We waren afgemeerd naast een groot Costa cruiseschip met naar schatting wel 2x zoveel passagiers als bij ons. Het is 20 a 25 minuten lopen naar de stadskern (er wonen 30.000 inwoners in Gibraltar) en we kwamen in stroom met Italiaanse passagiers terecht. Aan het begin waren er de gebruikelijke taxi chauffeurs die hun diensten aanboden. De hoofdstraat, die heel toepasselijk 'Main Street' heet is vol van cosmetica, drank en souvenirwinkels. Gibraltar heeft heel lage belastingen en Spanjaarden komen hier massaal inkopen doen. Een liter Bacardi rum kost bv GBP 7,90. We hebben besloten maar niet met drank te gaan slepen. Mijn broers en ik drinken toch niet zoveel...
We hebben wel een katoenen tafellaken gekocht, eentje die Mollie al tijden zoekt. Verder hebbben we onze ponden uitgegeven aan een biertje, koffie en nog een biertje. Opmerkelijk is het trouwens dat er tenminste 3 synagoges in Gibraltar zijn en er is ook een Joods oude van dagen tehuis. Er zijn opvallend veel winkels met joodse namen en we zagen ook veel mannen en jonge jongens met keppeltjes.
Er is ook een R.K. kathedraal in Gibraltar en we zijn ook in de kerk van de Church of England (Anglicaanse kerk) geweest. Bijzonder is de begraafplaats met herdenkingsstenen voor gesneuvelden in de slag bij Trafalgar. Dat is intussen ruim 200 jaar geleden, maar de graven liggen er keurig bij. Admiraal Nelson die daarbij ook sneuvelde is naar Londen overgebracht en ligt in de St. Paul's begraven.
Toen we terug kwamen was het Costa schip vertrokken en nu lag de MSC Symphonia aan de kade. De passagiers waren we al tegengekomen op de weg terug. Zij wandelden op hun beurt naar een stadje waar de winkels intussen gesloten, maar aar de bars en restaurants uitnodigend open waren.

Om 19.30 waren we terug aan boord. Dat was op tijd om nog een bescheiden maaltijd te nuttigen in het Lido zelfbedieningsrestaurant.
Om 21.30 was er een flamenco voorstelling in de showroom, gegeven door een groep dansers uit Sevilla. Daar zijn we bij geweest en dit was erg ritmi ex ch en energiek. Erg leuk om de Spaanse sfeer zo mee te krijgen.
Om 23.00 vertrok ons schip weer, met als bestemming Cadiz. Al met al een mooie dag, met verrassend goed weer, zon en ca 18°C, in deze stad die deel uitmaakt van de Britse Territories.

Geschreven door Denelzen