Mumbai is de hoofdstad van Maharashtra. De metropool ligt aan de westkust van India aan de Arabische Zee. Er wonen naar schatting 20 miljoen mensen. Mumbai is ook het centrum van het grootste aantal filmproducties. We kennen dat centrum als 'Bollywood', met een knipoog naar Hollywood bij Los Angelos.

Het waren oorspronkelijk 7 moerassige eilanden toen de Portugezen hier in 1534 aankwamen. In 1661 werd het eigendom van de Britse Kroon toen het meekwam als bruidsschat van Catharina van Braganza, die met Charles II trouwde. De Britse Oostindie Compagnie ontwikkelde het als haven en vestigde zijn hoofdkwartier hier.

We zijn vanmorgen in Mumbai aangekomen en om 07.10 werd de eerste groep passagiers opgeroepen om persoonlijk voor de Indiase immigratie officieren te verschijnen. Het is niet alleen een crime om een visum te krijgen, maar elk van Indiase staten heeft zijn eigen immigratieregels. Zoals KMP zegt 'bureaucratie is in India uitgevonden'. Wij zijn ingedeeld in groep 3 en naar verwachting moeten we om 08.15 voor de 'rechtbank' verschijnen.
Om 08.30 werd groep 6 opgeroepen en daarna was de bemanning nog aan de beurt, maar de groepen die al een stempel gekregen hedden mochten van boord. Dus dat was al met al niet zo slecht, hoewel we op weg naar devstraat nog 3 keer gecontroleerd werden...
Om 09.15 waren we 'buiten'.
We hadden besloten bijeenkomst de 3 kilometer die we gepland hadden te wandelen, tot teleurstelling van de tientalle taxichauffeurs en gidsen-to-be.
Onze eerste bestemming was de St. Thomas kathedraal die bijzonder genoeg een gecombineerde R.K. en Anglicaanse bestemming heeft. Koning George V en Koningin Mary (ze komen later nog in het verhaal terug) hebben hier nog een dienst bijgewoond. De bevolking van Mumbai is 90% Hindoestaans en Islam, 8% R.K. en 2% protestant christelijk, vandaar de combinatie. Opvallend in de kerk zijn de vele rijkversierde overlijdensberldhouwwerken.
Op korte afstand is de Flora fontein, die vanuit Engeland hierheen gebracht is. Helaas stond ie nu in de steigers.
De openbare bibliotheek, gevestigd in het vroegere stadhuis, met een prachtige gevel, was nog niet open. Maar 's middags zijn we er alsnog binnen geweest. De catalogus zit in geschreven kaartjes in ladenblokken. Er wordt door veel mensen gelezen in de vele kranten die in 5 of 6 talen beschikbaar zijn. Hindi, Matra (lokaal), Urdu (voor de moslems), Arabisch en Engels hebben we gezien. We nemen aan dat leergierige mensen die zich geen krant of tijdschrift kunnen veroorloven hie R komen lezen.
Het volgende bezoek was aan het museum, vroeger het Prince of Wales museum, nu het Chhatrapati Shivaji Maharaj Sangrahalalaya museum. Een prachtig gebouw, zowel van buiten als van binnen. Het heeft een fraaie collectie hindoestaanse beeldhouwwerken.
Daarna was het hoog tijd voor een verfrissing en daarvoor gingen we naar de Taj Palace Hotel. Dit is het hotel dat in 2008 werd aangevallen vanuit zee door Pakistaanse terroristen. De Taj is gebouwd door Sir Tata nadat hij geweigerd was in een 'Britten only' hotel. Hij bouwde dit prachtige hotel dat tot de mooiste ter wereld behoort. Het biertje in de bar met uitsluitend HAL passagiers smaakte heerlijk. Maar we besloten te gaan lunchen in Khyber restaurant, maar niet voordat we de 'Gateway to India' bezocht hadden. Een erepoort voor het bezoek in 1911 van George V en Mary, die toen keizer en keizerin van India waren. De poort was pas effectief klaar in 1923, maar symboliseerg de komst en het gaan (in 1947) van de Britten.
Zoals gezegd een heerlijk curry in Khyber met vrijwel uitsluitend autochtonen, altijd een goed teken.
Daarna was het tijd om, via de bibliotheek, terug te gaan richting MS Rotterdam waar we omstreeks 16.30 weer aan boord gingen.

's Avonds hebben we een salade gegeten van het Lido buffet. Onze zware lunch beperkte de eetlust.
Morgen een tweede dag Mumbai!

Geschreven door Denelzen